Το Ναζιρέϊκο

Ευαγγελία Ναζίρη

Η Ευαγγελία εργαζόμενη στον ΟΣΕ

Μπάνιο στην Σαλαμίνα

Χριστούγεννα

Ο δεύτερος ιός Νίκος Ναζίρης

Ποτίζοντας στον κήπο του σπιτιού στην Νίκαια.

Εγγονή της , Ευαγγελία Ναζίρη η νεότερη!

Η εγγονή Κατερίνα απ την κόρη της Βασιλική

..Ναζίρ γκελίορ
Άτια Γκαράφης εζερντέν μπέν μπαζγιεστήν κγιουζέλ ντέν
(Επιθεωρητής έρχεται γαρίφαλο μοσχομυρίζει ο τόπος)


...Ένα όνομα που χάνεται στα βάθη του χρόνου της ανθρώπινης ιστορίας. και που δεν συνοδεύεται με ενδιαφέροντες τίτλους και αξιώματα, παρά με διάσπαρτες αναφορές σε θέσεις που αφορούν την διαχείριση και την εποπτεία, την εύρεση εργασιών την δίκαιη κατανομή, και την προστασία των ανθρώπων. (Κι αυτά είναι τα θετικά διότι για αρνητικά δεν έχω μάθει κάτι ακόμα), Αυτό είναι το όνομα Ναζίρης.
..Εδώ ξεκινάμε με ότι γνώριζε η Ευαγγελία Ναζίρη μέσα από την προφορική παράδοση, που τις περισσότερες φορές στέκεται με ποιο ειλικρινή τρόπο απέναντι στα γεγονότα. Φυσικά περιμένουμε όσους γνωρίζουν, να συνδράμουν σε αυτήν την "ιστορική" αναφορά η να διορθώσουν τυχών ανακρίβειες , που συμβαίνουν που και που, λόγω προσωπικής εμπάθειας.

............
..Οι Ναζίρηδες , εκτός απ τον Γιάννη που ζούσε στην Καλλίπολη και τον Ανδρέα που "πέρασε" στο χαζτιλήκη επονομαζόμενος Χανζτήανδρέογλου και κάποιους που κατοικούσαν στην Έδεσα την Αρδέα και που ασκούσαν το επάγγελμα του σιδερά, ήταν 17 αδέρφια και ζούσαν όλοι με τις οικογένειές τους "σπαρμένη" στην Ανατολική Θράκη.
..Στην Καλλίπολη λιπών, (από εκεί αρχίζει το γενεαλογικό δένδρο της Ευαγγελίας), κατά την περίοδο που είχαν ξεκινήσει τα πογκρόμ ενάντια των Ελλήνων σε ένα "γιουρούσι" πιάσανε αιχμάλωτους όλους τους Έλληνες.
..Το γεγονός μαθεύτηκε γρήγορα και όλοι ακόμα και οι Τούρκοι νοικοκυραίοι έτρεξαν να σώσουν όσους μπορούσαν.
.._Τρέξτε,,πιάσανε τα Καλλιπολητάκια τα γδύνουν και τα σκοτώνουν στην χαράδρα!
..Έτρεξε κι ο Μπέης, "-Να σώσουμε όσους μπορούμε" Πήγε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και με το πρόσχημα ότι χρειάζεται δούλους για τα κτήματα του πήρε όσους του επέτρεψαν.
..Έφτασε κι εμπρός στον Νικόλα τον γιο του Γιάννη Ναζίρη που ήταν 18 χρονών τότε παλικάρι -"Ξέρεις μάγειρας;" τον ρώτησε κλείνοντας έξυπνα το μάτι,
-"Ναι Αφέντη είμαι καλός μάγειρας" είπε ο τελευταίος και έτσι προσλήφθηκε στη συνοδεία του Μπέη και σώθηκε .

Η ευαγγελία μωρό με την μαμά της Αργυρώ και την Θεία της στην Μικρα Ασία.

Εκδρομή στην Σαλαμίνα

Στο σπίτι στην Νίκαια με το εγγονάκι Ευάγγελο

Η κόρη της Βασιλική με τον Νίκο

Για τον Γιάννη Μόραλη

Μαργαρίτα&Δανάη

Δημητρούλα Μόραλη

..................................(Αναπαράσταση μέρους τοίχου όπως ήταν εσωτερικός, το σπιτάκι της Δημητρούλας όταν ζούσε στην παλιά κοκκινιά.)
..Η Δημητρούλα στεφανώθηκε τον τον Μόραλη που ήταν από ένα προάστιο της Καππαδοκίας το Έγενίτιο η Γενίκιο δεν θυμάμαι ακριβός το όνομα αυτήν την στιγμή, πάντως Θρακιώτης στην καταγωγή και όταν ΄ήρθε ο καιρός να φύγουν φορτώθηκε τα ρουχαλάκια της Αργυρός της κόρης της, του Τάσου της Κατίνας και του Γιάννη των παιδιών του Δημητρό.
..Το ταξίδι ήταν εφιαλτικό κι ΄όχι μόνο για τους νιόπαντρους, οι ποιο πολλοί έφευγαν με όλο το νοικοκυριό τους σχεδόν, -Πάρε κείνες τις εικόνες πάρε εκείνα τα πιάτα, και το σερβάν εδώ θα τα αφήσουμε, έφταναν στο λιμάνι κακήν κακός, φορτωμένοι μπόγους, άλλοι σε κάρα άλλοι σε ζά με αποτέλεσμα τα περισσότερα απ τα πραγματά τους να τ' αφήνουν στην προβλήτα, διότι οι Εγγλέζοι επέτρεπαν τα άκρος απαραίτητα μοναχά, να περνάν μες στα καράβια.

..Έπειτα τρικυμίες απολεσθέντα αντικείμενα, πνιγμοί χαμοί, ήρθαν στον Πειραιά σα κυνηγημένα σκυλιά , ρακένδυτοι πεινασμένοι στραπατσαρισμένοι γενικά μα ευτυχώς ζωντανοί!

..Το Μοραλέϊκο εγκαταστάθηκε στην Παλιά Κοκκινιά , κι όταν γράφω εγκαταστάθηκε, μην πάει ο νους σας ότι παίρναν σβάρνα την συνοικία βρίσκανε κάποιο βολικό σπίτι, ρωτούσαν πόσα, τους λέγαν τόσα και έμεναν. Ά Όχι τέτοια κατ αρχήν δεν υπήρχε σπίτι. Το Κράτος, ...Κράτος, γενικά πράματα, επί κυβέρνησης Βενιζέλου , να και τα ιδικά, εκτως από σκηνές, είχε κατασκεύαση άπειρα καλύβια , παράγκες δηλαδή ξύλινες με λαμαρίνες για σκεπή κολλημένες η μια δίπλα στην άλλη, σε μια τεράστια αλάνα που τώρα είναι η συνοικία του Αγίου Σωτήρα.
..Σε μια από δαύτες έστρωσαν ότι είχαν καταφέρει να σώσουν και βολεύτηκαν δυο νομάτοι με τέσσερα παιδιά προσπαθώντας πρώτα απ όλα να συνέλθουν κι έπειτα αφού σταθούν στα πόδια τους να οργανώσουν την καινούργια τους ζωή.
..Κι όλοι τους έκαμαν το ίδιο ώσπου άρχισαν να εμφανίζονται τα επαγγέλματα, ρολογάδες, τσαγκάρηδες, φουρναρέοι, ασπριζτίδες, περιβολάρηδες, μηχανικοί, γαλατάδες, πάρε εσύ αυτό δόμου εμένα εκείνο...! Να κάτι αγορές γης με τα σωμένα χρυσά πεντόλιρα, διαχωρίστηκαν οι περιοχές, τα περβόλια, φάνηκαν και τα πρώτα μεγάλα σπίτια, ξεχώρισαν οι ικανοί άνθρωποι , σε δουλευτές, εμπόρους και κτηματίες, οργανώθηκε ο συνοικισμός,
μεγάλωσαν και τα παιδιά μπήκε, που λένε, το νερό στο αυλάκι!

..Το πως τα έβγαλαν πέρα ο Δημητρός με την Δημητρούλα δεν έμαθα , αυτό που ξέρω καλά είναι ότι κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ακίνητη περιουσία εξαργυρώνοντας τα πεντόλιρα και να την χάσουν ολόκληρη σχεδόν στην κατοχή.
Εγώ την Δημητρούλα την γνώρισα μονάχη της, ήταν γιαγιά δικιά μου και της μάνας μου της Ευαγγελίας, και μόνο όταν όταν έφυγε απ αυτόν τον μάταιο κόσμο πλήρεις ημερών 109 χρονών την ηλικία, γνώρισα τα παιδιά του Δημητρού, που είχαν έρθει να την αποχαιρετήσουν, όπου διέκρινα ανθρώπους όμορφους ευγενικούς και μορφωμένους
Αυτά..
..