" Ναι πυρ είναι ο λόγος. Ο λόγος ο καθολικός κατά τον οποίον είναι το παν..."




Κι εγώ, στέκομαι ομπρός σε ετούτων τον Λόγο, όπως ένας απλοϊκός χωρικός μπροστά σ΄ένα διαστημόπλοιο.

Πάω, τον πλησιάζω δειλά, και πατώντας διάφορα κουμπιά , τρέχω να κρυφτώ, παραφυλόντας, για να δω τη θα κάνει.

Κι όσο δεν νιώθω, αυτός να κινείτε, τόσο ξεθαρρεύω. Και μπαίνω μέσα του , τραβώ μοχλούς κουνώ οθόνες, χοροπηδώ πάνω του, μα δεν κάμει τίποτε ...Δεν έχω γνώσεις να βάλω σε κινήσει αυτό το περίτεχνο άρμα, κι αν είχα, τις έχω ξεχάσει. Απελπισμένος αποσύρομαι από κάθε προσπάθεια γιατί νιώθω ότι κάτι μεγάλο και λαμπρό είναι ετούτος ο Λόγος κι άμα πάρει μπρος θα με γλιτώσει απ τα θηρία τους κεραυνούς και τα φαντάσματα! Απομακρύνομαι, και φεύγοντας από εκεί νευριασμένος, ρίχνω μια κλωτσιά σένα μικρό μεταλλικό αντικείμενο που σήμερα το λένε κλειδί, βουτώ την καρδάρα μου, και πάω να αρμέξω την φώτο!

Αυτό έμαθα απτούς γονιούς μου πριν ακόμα σκεφτώ την γελάδα, να την δω, και να την έχω μπροστά μου!


Read more: http://kykeon.ning.com/forum/topics/o-promethheas-ehinai-o-kat?commentId=2937592%3AComment%3A63116&xg_source=activity#ixzz1Ggg4iFJE

theos-etymologikes-rizes-

Αν πραγματικά θες να μάθεις τη σημαίνει αυτή λέξη επανάλαβε την πολλές φορές, νιώσε αυτή την λέξη έτσι που να μήνη για ώρα μες το μυαλό σου η γεύση της το άρωμά της, και η ενέργεια που παράγεται την στιγμή που την λες.
Για να καταλάβεις μια λέξη τη σημαίνει πρέπει κατά μένα να έχεις την εμπειρία της.
Και αυτό, η εμπειρία,  είναι κάτι που θα προστεθεί απ τον νέο αναζητητή,  σε κάθε περασμένη, και γιαυτό (νεκρή ανάλυσή).
Για την απόκτηση της καθαρής εμπειρίας της λέξης από έναν ζωντανό άνθρωπο,
 χρειάζεται κάθε φορά, αυτός, να μεταφέρει αυτήν την εμπειρία,  στον παρόντα χρόνο, πόσο μάλιστα,  όταν πρόκειται  για διαφορετική στιγμή, και για διαφορετικό άτομο.
Τότε , όταν συζητάμε για εμπειρίες και όχι μόνο, για θεωρίες, ίσως να καταλήξουμε σε μια κοινή γνώμη τέτοια που να συμπεριλαμβάνει την διαφορά της και την αυτοαναίρεση της, (κίνηση), μέσα  απ τον ζωντανό λόγο!

christselentis Υπάρχει ζωή μετά θάνατο;

Έχουμε ακριβός ότι χρειαζόμαστε! Η γνώμη η ατομική εδραιώνει ένα συλλογικό γεγονός. Όλα τα στάρια ακολουθούν τον θάνατο και την γέννηση. Αυτό, αυτή η άποψη,του ενός, γίνεται αποδεκτή μόνο,σαν συλλογικό γεγονός.Όμως κανέναν δεν τον ενδιαφέρει αν ο σπόρος του σταριού είναι το ίδιο το στάρι.Έχουμε μάθει ότι όλοι οι σπόροι δεν γίνονται στάρια.Τους πολτοποιούμε και τους τρώμε σαν ψωμί.
Αυτό γίνεται και με ότι μας τρέφει, μας κρατά , δηλαδή ζωντανούς.Ο θάνατος τους, εδώ, γίνετε ζωή για μας. Αυτό όμως δεν καλύπτει την κεντρική ιδέα για την ζωή και τον θάνατο μέσω όποιας επιστημονικής παρατηρητικότητας, γιατί περνά μέσα απ τα φίλτρα της ατομικότητας, και όσο αυτή η (εγωιστική) ατομικότητα δεν έχει την δυνατότητα να αποστασιοποιηθεί,η γνώμη μας θα στέκει μονομερής και διαστρεβλωμένη.