Άδω

Άδω

Στην ανυπόταχτη παραλία με τα σπασμένα μπουκάλια τις ελπίδες τα κουτιά

τα στραπατσαρισμένα μου όνειρα.

Κοντά στον Θεό, στα ερείπια των ανθρώπων.

Στεκούμενος παλεύω, στην μέση της υπομονής, κοντά στην καρδιά μου.

Αποποιούμαι εκλιπαρώ, προσεύχομαι

Κάποιο κύμα σκοντάφτει πάνω στις αναδυόμενες σκέψης

και μετά ησυχία.

Όμως είμαστε μαζί εμείς όλοι , αδέρφια μου είμαστε μαζί.

Στον έρημο παιδικό σταθμό οι σκιές μας τρέχουν ακόμη.