Showing posts with label εργα και προσωπα. Show all posts
Showing posts with label εργα και προσωπα. Show all posts

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ


ΟΡΆΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΆΜΑΤΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΉ ΑΓΓΕΛΟΥ Ν. ΠΑΠΑΚΏΣΤΑ ΑΘΗΝΑ 1999 Σελ.154 192 στο κείμενο Σημειώνω και ένα μέρος από την αμαρτωλή μου και απλή και αγράμματη προσευκή μου: Αγιος ο θεός, άγιος ισκυρός, άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς.Δόξα σε, Κύριε Χριστέ, σταυρέ σταυρωμένε, λαμπρέ και αναστιμένε, τριπόστατε θεέ, αγία Τριάδα, θεοτόκο, άγια σώματα΄ δόξα, δόξα, δόξα της παντοδυναμίας σου και της βασιλείας σου, Κύριε, άπλωσε το λαμπρό σου και ευλογημένο σου χέρι και βγάλε μας μέσα από τον σκότον τον βαθύ όπου είμαστε πεσμένοι και χαμένοι και πνιγμένοι τόσες αιώνες, και φέρε μας είς τό φώς σου τ΄ αληθινό της βασιλείας σου, // και βλόγα μας, τους αμαρτωλούς, και συχώρεσε μας, και καθαρισέ μας και ανάστησε μας ώς τον Λάζαρον, 'όποτε είναι αγαθή η θελησή σου΄ βλόγα την σημαίαν οπού μας λευτέρωσες από τους τούρκους και δια της αγαθότης σου αφιέρωσε την του αγίου Γιώργη, βλώγα την σημαίαν οπού μας λευτέρωσες από τους τυράγνους και αφιέρωσε την τού αγίου Δημήτρη΄ και όποτε είναι ή αγαθή σου θέληση, να λευτερώσεις και να στερεώσεις την πατρίδα, την θρησκεία, τους τίμιους ορθόδοξους χριστιανούς, γενικώς τους τίμιους ανθρώπους, το σπίτι της αγαθής σου θέλησης, της καθέντρας σου, την σκλάβα σου, τα σκλαβόπουλα σου και όλους του σπιτιού, και μέναν τον ανάξιον δούλο σου, όσοι από το πλάσμα σου φέρνουν δοξολογίαν (154) είς την παντοδυναμίαν σου και είς την βασιλείαν σου και έχουν δικιοσύνη είς την κοινωνίαν΄ σώσε, Κύριε, όλους, δώσε, θεοτόκο, την υγείαν, όσοι παθόντες έρχονται είς την χάρη σου, Βαγγελίσρα μου, διά να δοξαστεί ο πανάγαθος Θεός και η βασιλεία του, να πιστέψουν οι τύραγνοι, οι 'απιστοι και οι άδικοι, και να ιδούνε τι εστί Θεός παντουργός και η βασιλεία του, και μας τους αμαρτωλούς να μας βγάλεις από το σκότος το βαθύ όπου είμαστε τόσες αιώνες και να μας φέρεις εις// το φώς το αληθινόν, και να μας προφυλάξεις από πάσα κακόν και αστένεια, πάσα πικρόν και φαρμακερόν ζωύφιον, πάσα έργα του διαβόλου, και από τους τυράγνους και αδίκους και οπαδούς τους και βρωμερισμένες τους δυνάμες΄ νέκρωσε τους χέρια, ποδάρια, να μην μπορούνε να κάνουν κακόν΄ στείλε τον πατέρα τους τον διάβολον, τον αφέντη τους, τον βασιλέα τους και αυτούς όλους τούς αίτιους του κακού μαζί με τον αφέντη τους είς το πύρι είς το εξώτερον, προδότες της ηθικής και της αρετής, προδότες της δοξολογίας του Θεού και της βασιλείας του και γενικώς τών τίμιων ανθρώπων. Κύριε, σώσε μας και ένωσέ μας και μύρωσέ μας οπίσου, και κάμε μας μίαν ψυχή και ένα σώμα και δώ΄ μας ταπεινοσύνη, σωφροσύνη και αντρείαν και δύναμην πατρική. Ευλόγα και συγχώρεσε και όσοι αγωνίστηκαν και όσοι αγωνίζονται αρχή και τέλος, θρησκευτικούς, πολιτικούς, στρατιωτικούς, περί της θρησκείας τους και πατρίδος, όποιας θρησκείας και αν είναι, και όσοι δίνουν τόν όρκον τους περί αυτό και ορκίζονται ενώπιον σου και της βασιλείας σου ν΄αγωνιστούν τιμίως διά το καλόν καί ησυχίαν γενικώς της ανθρωπότης΄ σώσε, Κύριε μου, όλους αυτούς τούς αγαθούς ανθρώπους, και πεθαμένους και ζωντανούς. Συγχώρεσε, Κύριε μου, και τους αμαρτωλούς, τά πεθερικά μου και συγγενείς, τους γονέους μου και συγγενείς μου¨ συχώρεσε και όσους με φώτι //σαν και με φωτίζουν, και συχώρεσε καί μένα τόν αμαρτωλόν, όπου σε βαρύνω κάθε στιγμήν¨ δι΄αυτούς όλους έχω χρέος, Κύριε μου, μεγάλο να (155) σε περικαλώ, ο αμαρτωλός, ο ανάξιος σκλάβος σου¨ τους έχω ευεργέτες, και όποιος δεν γνωρίζει τον ευεργέτη του, δέν γνωρίζει και την παντοδυναμίαν σου και την βασιλείαν σου. (5, 10, 15, 20, 25, 30, 195στ κείμ- Σελ 156)... (196αστ.κείμ- Σελ157) 5 ...Κύριε, αρετή δεν έχομεν πλέον , ούτε ηθική ούτε πατριωτισμόν¨ τρέχομεν είς την κακία, είς την ασωτία και παραλυσίαν, καθώς τρέχει το ποτάμι από τον γκρεμνόν // και τα μάτια και ο νούς τού ανθρώπου¨η παντοδυναμία σου θα μας σώσεις και θα μας προφυλάξεις να μήν ματαϊδούμεν την πατρίδα μας και θρησκεία μας και τους τίμιους ανθρώπους σε τούτην την άχλιαν κατάστασην οπού βρισκόμαστε, Κύριε, η πσντοδυναμία σου και η βασιλεία σου΄ θ΄αξάνεις την αρετή και τον πατριωτισμόν και να μας καθερίσεις την αμαρτωλή μας ψυχή και σπλάχνα μας, να δυνηθώμεν να σε προσκυνώμεν και να σέ περικαλέσουμεν να μας σώσεις από τα δεινά μας, από την κακία μας, οπού προσκάλεσαν την δίκια σου οργή και της βασιλείας σου. ...20, ...25να προστάξεις την Θεοτόκον με τον σταυρόν, τό σταυρωμένον, και τ΄άϊα τα σώματα με τον σταυρόν, και διά της αγαθότης σου ν΄ αφιερώσεις τον σταυρόν οπού΄χει η θεοτόκο στα τείχη της Αγίας Σοφίας, τον σταυρόν οπού ΄χουν΄ άϊα τα σώματα να τον βάλεις είς τα τείχη της Πλακιώτισσας της Θεοτόκος,// να προστάξεις και να ευλογήσεις την σημαίαν οπού μας λευτέρωσες από τούς Τούρκους, οπού την (197στ. κειμ.- Σελ 157) έχει ο άγιος Γιώργης, και να την ευλογήσεις και να την βάλεις είς τα τέιχη της Αγίας Σοφίας, απο κάτω τον σταυρόν, τον σταυρωμένον, να βλογήσεις την σημαίαν οπού μας λευτέρωσες από τους τυράγνους και από την διοτέλεια μας, οπού την έχει ο άγιος Δημήτρης, και να βάλεις εις τα τείχη τής Πλακιώτισσας, αποκάτω τον σταυρωμένον, και να λαμπρυθεί και να δοξαστεί η παντοδυναμία σου και η βασιλεία σου, και να σωθούν και μας τα δεινά μας¨ ν΄ απλώσεις τό λαμπρό σου χέρι να μας βγάλεις μέσα από τό σκότος οπού είμαστε τόσες αιώνες νεκροί και μολυσμένοι, και μέσα εις τά βάθη τής θαλάσσης πνιμένοι και χαμένοι, κσι να τσακίσεις τίς πόρτες και τις κλειδωνιές τής τυραγνίας, της ασωτίας, τού δόλου καί τής απάτης, οπού μάς έχουν φυλακωμένους, σιδεροδεμένουε τόσες αιώνες, και μας αστόχησαν, και οι βασιλείς σου και οι αρχιγερείς σου και οι κριτές σου έχασαν όλοι την δικιοσύνη σου, και μας έντυσαν το φόρεμα τού διαβόλου, οπού φορούνε και αυτείνοι όλοι, την απιστίαν, την επιορκίαν, την αδικίαν, τον δόλο και την απάτη και τήν ασωτίαν. Κύριε, μόνον η παντοδυναμία σου θά γένεις ΄έλεος, διά την πρεσβεία τής Θεοτόκος και τών αγίων, ν΄ απλώσεις το λαμπρό σου και πολυτίμητό σου χέρι, τριπόστατε Θεέ, να μας βγάλεις από το σκότο το βαθύ // και να μας φέρεις εις το φώς σου το αληθινό τής παντοδυναμίας σου και της βασιλείας σου, και να σωσεις, Σωτήρ, και να σώσεις, Σωτήρη, και να σώσεις, Σωτήρα, την ματοκυλισμένη μας πατρίδα και την θρησκεία, γενικώς τήν δυστυχισμένη ανθρωπότη, οπού τήν τρώνε οι άνθρωποφάγοι οί τύραγνοι σάν σαλάτα. ...(198/ -Σελ158) ...199/ 200 -Σελ159...) (201/ 202 -Σελ160 ...203/ -Σελ161 ) 5, Κύριέ μου, καθώς μάς βλέπουν οι λαμπροί σου οφθαλμοί, χερότερα από πρώτα, απο την κακία μας και παραλυσία μας και διοτέλεια μας. Ήφερε ο πιστικός τούς λύκους εις τα πράβατα, και τα κατφάνισαν και τ΄ αφανίζουν, ότι θέλει τά δικά του δικά του και τά δικά μας δικά του, και τον λύκο νέτο¨ δεν είναι ελπίδες σωτηρίας¨ η παντοδυναμία σου θα μας σώσεις, προστρέχομεν με δάκρυα καυτερά εις τήν σταύρωση σου, και εις τήν σημαίαν σου,// καί τό ελεόν σου ζητούμεν, να μην λείψει η δύναμή σου, η ευλογία σου, η ευτυχία σου, η φωτισή σου, η προφύλαξη σου, η οδηγία της απαντοδυναμίας σου, και της βασιλείας σου, να μας σώσεις τούς αμαρτωλούς, τους ανάξιους σου δούλους και σκλάβους. Σε απολάψαμεν και μεις οι αμαρτωλοί, το σπίτι της αγαθής σου θέλησης, η καθέντρα σου, απολάψαμεν τήν παντοδυναμία σου, τον Χριστόν τόν αληθινόν, την Θεοτόκον και τους αγίους. Σε απόλαψε η σκλάβα σου, τα σκλαβοπουλά σου και όλοι του σπιτιού σου και εγώ ο αμαρτωλός, ο ανάξιος σου δούλος, και μας ευλόγησες και μας συχώρεσες και μας καθάρισες και μας ανάστησες ώς τόν Λάζαρον, μας γλίτωσες από δολοφονίες, απο φαρμάκια, από μαγείες, έργα του διαβόλου, απο τόσα μιλεούνια κακά γλίτωσες όλους μας¨ έβγαλες το κακόν και την αστένεια απομέσα το σπίτι σου, έσωσες και ανάστησες την σκλάβα σου, τα σκλαβόπουλα σου και όλους του σπιτιού, μας γιάτρεψες, αγαθέ, η παντοδυναμία σου και η βασιλεία σου, έσωσες και μένα τόν ανάξιον σου σκλάβον και διά της αγαθότης και της βασιλείας (204/ 205/ 206/ -Σελ162) ... σου // 30...Συχώρεσέμε, Κύριε μου, οπού σέ βάρυνα¨ πού αλλού να τρέξω; // πού αλλού να τρέξομεν οι ανάξιοι δούλοι σου, που αλλού οι αδύνατοι να βρούμεν δικιοσύνη, ποιός ποιμένας και πίτροπος σου έχει δικιοσύνη να δικιώ- (207/ -Σελ163)-σει το ΄δίκιο τού κάθε ανθρώπου; Θεέ τού ουρανού και της γής και της θάλασσας, σώσε μας, η παντοδυναμία σου, ότι χαθήκαμεν εδώ και εις την άλλη ζωή. Κύριε, με τι στόμα να σε περικαλέσουμεν με τί μάτια να σηκώσουμεν να σέ τηράξομεν και να περικαλέσουμεν το πανάγαθό σου όνομα και της βασιλείας σου; Κύριε, η παντοδυναμία σου επολέμησες, αγωνίστης, εσπλαχνίστης, η παντοδυναμία σου και η βασιλεία σου, και ανάστησες νεκρούς , πεθαμένους, λιωμένους και και ολίγους και αδύνατους και αμαθείς, με δεμένα σκοινιά τα περισσότερα τουφέκια, και με χωρίς αναγκάια τού πολέμου, ξιπόλητοι και γυμνοί και νηστικοί τις περισσότερερς φορές, και αντινέργειες τών δυνατών, πενήντα χιλιάδες δεν ήμασταν ποτές εις τον πόλεμον, στεριά και του πελάου, και ν¨ αφανιστούν περίτου από τετρακόσες χιλιάδες ψυχές, ντόπιοι και ξένοι Τούρκοι, δύναμη δική μας ήτον, αντρεία δική μας ήταν, αρετή και πατριωτισμός δικός μας ήταν, ότι πα // τριωτισμόν και αρετή θυσιάζομεν. Και τώρα χερότερον είχαμεν, και τότε μας έσωσες, πανάγαθε Θεέ, μας ανάστησες και μας σώνεις κάθε στιμήν και κάθε... από την διοτέλεια μας, από την χαμέρπειά μας, απο την απιστία μας πωλούμεν,και την και την παντοδυναμία σου και την βασιλεία σου κατακρένομεν, καταλαλούμεν¨ καταπωλήσαμεν μέσα εις τις αγορές και σοκάκια δισκοπότηρα, ότι δέν ματαείχαμεν την ανάγκη τους να μεταλάβομεν, πουλήσαμεν τα πολυτίμητα ευαγγέλια και όλα τά γερά των ναών σου, και ζωντανά και τόπους, και κατακερματίσαμεν και άγια μοναστήρια και τις εκκλησιές, και τις φκιάσαμεν σπίτια, αχούρια και τα εξής. Ο,τι ανταμεβή ήβρες από τους Οβραίους, όπου ΄ταν αλλόθρησκοι και σε σταύρωσαν, ήβρες και από εκείνους οπού κοπίασες και κοπιάζεις και ανάστησες και αναστήνεις, από τους ορθόδοξους χριστιανούς. Με τί πρόσωπον, Κύριε μου, να παρουσιαστώμεν ομπρός σου, και με τί στόμα και γλώσσα να σέ περικαλέσουμεν και εις το (208/ 209/ -Σελ164)εξής, όπου κιντυνεύομεν, οι αχάριστοι, οι διοτελείς, οι κακοί τεμπέληδες του κόσμου, οι προδότες και ασεβείς, κάθε γερόν πράμα! θεοτόκο, μητέρα του παντός, το καύκημα της παρθενίας, το καύκημα της αρετής και τα πάντα της αγαθότης, προστρέχομεν, οι αμαρτωλοί, οι αδυνατοι, εις την εσπλαχνίαν της αγαθότης σου, να λυπηθείς τους αθώους εκείνους οπού φέρνουν την αμαρτωλή τους προσευκή ΄λικρινώς εις τόν παντουργόν και εις την βασιλείαν του, εκείνους οπού ΄τρέξαν ξιπόλητοι και γυμνοί, εμκείνους οπού άφησαν χήρες και αρφανά, εκείνους οπού ΄χύσαν το αίμα τους, κατά τον όρκον τους, ν΄αναστηθεί διά της δυνάμεως του Παντοκράτορα η σκλαβωμένη τους πατρίδα και να λαμπρυθεί ο σταυρός της ορθοδοξίας, και δι¨αυτόν τον όρκον αυτείνοι πέθαναν δι΄ αυτείνη την πατρίδα και θρησκεία, και θυσίασαν και το έχει τους, και πολλών οι γυναίκες τους, τα παιδιά τους, οι συγγενείς τους διακονεύουν και ταλεπωρούνται ξιπόλητοι, γυμνοί, νηστικοί στα σοκάκια εκείνης τής ματοκυλισμένης πατρίδος οπού ζύμωσαν οι γονέοι τους και οι συγγενείς τους με το αίμα τους, και την γοδέρουν σήμερα και την τρώνε και την προδίδουν οι γουρνόλυκοι με τ΄ακονισμένα δόντια και οι σύντροφοί τους αυτεινών οι τοιούτοι.Θεοτόκο, μήτηρ του παντός, αυτούς τους αθώους να λυπηθείς, αυτούς τους γυμνούς και ταλαίπωρους¨ αυτείνοι φέρνουν δοξολογίαν εις τον Θεόν και την βασιλείαν του. // Να πρεσβέψειες εις την παντοδυναμία του ν΄ αναστήσει πίσου τους γερούς του ναούς, τ ΄αγια τα μοναστήρια οπού ΄τρώγαν ψωμί οι δυστυχισμένοι, αφού αυτά όπου ζούσαν πολύ αδύνατοι από την ευλογίαν του Θεού και από τους κόπους τών πατέρων, των καλογέρων - δεν ήταν καπιτσίνοι δυτικοί, ήταν υπερέτες τών μαναστηριών τής ορθοδοξίας¨ δέν ήταν τεμπέληδες, δούλευαν και προσκυνούσαν¨ και εις τον αγώνα της πατρίδος σ΄αυτά τα μοναστήρια γενόταν τα μυστικοσυβούλια, συναζόταν τα ολίγα αναγκαία του πολέμου, και εις τον πόλεμον θυσίαζαν και σκοτωνόταν αυτείνοι οι περέτες των μαναστηριών και των εκκλησιών- τριάντα είναι μόνον με μένα σκοτωμένοι έξω εις τους πολέμους και εις το κάστρο, το Νιόκαστρο, και εις την Αθήνα. Έλιωσαν αυτείνοι οι πατέρες, τώρα εις τα γερατειά τους βασανίζονται πολύ εις τους δρόμους. Θεοτόκο μου, να περικαλέσεις τόν αφέντη μας και τον μονογενήν σου ν¨αναστήσει πίσου αυτά, και τίς άγιες εκκλησίες του, οπού κατακερματίσαμεν εμείς οι αχάριστοι και μας ήβρε η δίκια του οργή και της βασιλείας του, να τον περικαλέσεις, Θεοτόκο μου, να τα΄αναστήσει πίσου, και να σηκώσει την δίκια του (210)// οργή οπού ΄χει σε μάς τους αχάριστους και να φέρει πίσου την ευκή του και την ευλογίαν του και της βασιλείας του οπού την στερεθήκαμεν από την κακία μας και διοτέλεια μας και εγίναμεν η παλιόψαθα της κοινωνίας, και εγίναμεν καθώς φαινόμαστε ώς σήμερον¨ το έλεός του είναι άβυσσος τής θαλάσσης, και τους ανόητους εμάς και τους διοτελείς να μάς ενώσει και να μας φωτίσει και να μάς δώσει εις το εξής πατριωτικά και αγαθά αιστήματα διά την πατρίδα μας και θρησκεία μας, και πίστη καθερά νά΄χομεν εις τόν παντουργό μας και εις την βασιλείαν του,νά μάς σώσει εδώ και εις τήν παντοτινή ζωή, νά δώσει του γερατείου του ρήνη και ομόνοιαν τήν ευκή του και τήν ευλογίαν του, και εις τους προκρίτους του, τούς ποιμένες, και γενικώς εις τών λαόν του, νά ΄ρθει πίσου η νεκρανάστασή του διά τής ευλογίας του. Προστρέχομεν οι αμαρτωλοί, οι ανάξιοι δούλοι σου και οι σκλάβοι σου εις τό έλεός σου και εις τήν εσπλαχνίαν σου και της βασιλείας σου¨ έλεος ζητούμεν, νά μάς δώσεις καθαρά σπλάχνα καί καθαρά ψυχή, νά δυνηθώμεν νά σέ προσκυνήσουμεν καί νά σέ δοξολογήσουμεν μ¨εξ όλης καρδίας, ευεργέτη και προστάτη αληθινέ. Δ΄ ΕΚΔΟΣΗ Α Θ Ή Ν Α 1 9 9 9 ΜΟΡΦΩΤΙΚΌ ΊΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΉΣ ΤΡΑΠΈΖΗΣ

Μπέρτολτ Μπρεχτ στην ΒΙΚΙΠΑΙΔΙΑ, ελεύθερη εγκυκλοπαίδιεα


Μπέρτολτ Μπρεχτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πορτραίτο του Μπέρτολτ Μπρεχτ το 1948.

Άγαλμα του Μπέρτολτ Μπρεχτ στην πλατεία που φέρει σήμερα το όνομά του στο Βερολίνο.
Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ (γενν. ως Eugen Berthold Friedrich Brecht10 Φεβρουαρίου 1898 -14 Αυγούστου 1956) ήταν Γερμανός δραματουργόςσκηνοθέτης και ποιητής του 20ού αιώνα. Θεωρείται ο πατέρας του "επικού θεάτρου" (Episches Theater) στη Γερμανία.

Πίνακας περιεχομένων

  [Απόκρυψη

Βιογραφία [Επεξεργασία]

Γεννήθηκε το 1898 στο Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας και πέθανε το 1956 στο ΑνατολικόΒερολίνο. Η μητέρα του ήταν Προτεστάντισα και ο πατέρας του Καθολικός διευθυντής εταιρίας χάρτου. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου (1917 - 1921), επιστρατεύεται ως νοσοκόμος και υπηρετεί στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχίζει να γράφειποιήματα και θεατρικά. Η πρώτη συλλογή ποιημάτων του ήταν το "Εγκόλπιο ευσέβειας"(Hauspostille).
Κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, συνάντησε και δούλεψε με το συνθέτηΧανς Έισλερ και ανέπτυξαν φιλία ζωής. Γνώρισε και την Χέλενε Βάιγγελ, τη δεύτερη γυναίκα του που τον συνόδεψε αργότερα στην εξορία μέχρι το τέλος της ζωής του.
Το 1922 παντρεύτηκε την τραγουδίστρια της όπερας Μαριάν Ζόφ. Η κόρη τους Ανν Χιόμπγεννήθηκε ένα χρόνο μετά. Το 1923 προσλήφθηκε βοηθός σκηνοθέτη στο Γερμανικό Θέατρο του Βερολίνου υπό τη διεύθυνση του Μαξ Ράινχαρτ. Άρχισε να φοιτά στηΜαρξιστική Εργατική Σχολή και μελέτησε διαλεκτικό υλισμό. Το 1930 παντρεύτηκε τηνΧέλενε Βάιγγελ που του είχε χαρίσει ήδη ένα γιο. Στη συνέχεια απέκτησαν και μια κόρη.
Η προσαρμογή της Όπερας των ζητιάνων του Τζον Γκέι με το όνομα Η Όπερα της Πεντάρας (Die Dreigroschenoper, 1928) σε στίχους του Μπέρτολτ Μπρεχτ και μουσικήΚουρτ Βάιλ προκάλεσε αίσθηση στο Βερολίνο και ο αντίκτυπος του επηρέασε την παγκόσμια σκηνή Μιούζικαλ. Στην όπερα αυτή, ο Μπρεχτ στηλίτευε την καθώς πρέπειβερολινέζικη αστική τάξη που πρόσαπτε στο προλεταριάτο έλλειψη ηθικής.
Το 1933, με την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία, ο Μπρεχτ αυτοεξορίστηκε μέχρι το έτος 1948. Έζησε πρώτα στη Δανία και τη Φινλανδία και μετά στις ΗΠΑ καθ' όλη τη διάρκεια του πολέμου. Στη Μόσχα εξέδωσε σε συνεργασία με άλλους Γερμανούς συγγραφείς το περιοδικό «Η Λέξη» (Das Wort). Στην Αμερική, όπου έζησε το κύριο μέρος της ζωής του, δέχθηκε έντονες διώξεις από το Μακαρθικό καθεστώς.

Die Dreigroschenoper, γνήσια αφίσα από το Βερολίνο, 1928.
Μετά το τέλος του πολέμου εγκαταστάθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας και μαζί με την Χέλενε Βάιγκελ (Ηelene Weigel) ίδρυσαν (1949) το Μπερλίνερ Ανσάμπλ (Berliner Ensemble). Το 1950 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Τεχνών. Τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο της ΛΓΔ το 1951 και με το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη το 1954.

Έργο [Επεξεργασία]

Τα έργα του χαρακτηρίζονταν αρχικά από πνεύμα καταδίκης του πολέμου και του μιλιταρισμού, ενώ στη συνέχεια παρατηρείται μια αποφασιστική στροφή στη σκέψη και τη ζωή του, που εμπνέεται από τη μαρξιστική φιλοσοφία. Σημαντική ώθηση στη σχέση του με την εργατική τάξη και το κίνημά της έδωσε η μαζική εξαθλίωση που προκάλεσε η παγκόσμια οικονομική κρίση του 1920 και η νέα ορμητική ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στη Γερμανία.
Ο Μπρεχτ άρχισε την καριέρα του ως δραματουργός με μια σειρά πειραματισμούς, επηρεασμένος από τις εξπρεσιονιστικές τεχνικές, όπως στο έργο του "Βάαλ" (Baal, 1918). Με το αντιπολεμικό έργο του "Ταμπούρλα μες τη Νύχτα" (1922) κερδίζει το Βραβείο Κλάιστ (Kleist Prize). Ήταν θαυμαστής του Φρανκ Βέντεκιντ (Frank Wedekind, 1864 - 1918) κι επηρεάστηκε σημαντικά από το κινεζικό και το ρωσικό θέατρο. Το "διδακτικό" και "ανθρωπιστικό" θέατρο που για χρόνια υπηρέτησε ο Μπρεχτ απηχεί τη μαρξιστική ιδεολογία του. Ήταν τότε που έγραψε και το λιμπρέτο της όπερας (με μουσική του Κουρτ Βάιλ) " Η 'Ανοδος και η Πτώση της πόλης Μαχάγκονυ" (1930).
Ανάμεσα στα έτη 1937 και 1945, ο Μπρεχτ έγραψε τα σπουδαιότερα έργα του: "Η Ζωή του Γαλιλαίου" (1937-39), "Μάνα Κουράγιο και τα Παιδιά της" (1936-39), "Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν" (1935-41), "Ο Κύριος Πούντιλα και ο Υπηρέτης του Μάττι" (1940), "Η 'Ανοδος του Αρτούρου Ούι" (1941), "Τα Οράματα της Σιμόνης Μασάρ" (1940-43), "Ο Σβέικ στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο" (1942-43) και "Ο Καυκασιανός Κύκλος με την Κιμωλία" (1943-45). Το 1944 γράφει το έργο "Η ιδιωτική ζωή της κυρίαρχης φυλής", μια άτεγκτη κριτική της ζωής στη Γερμανία υπό το καθεστώς τουΕθνικοσοσιαλισμού.
Η παγκοσμιότητα του έργου του αναγνωρίστηκε ευρέως μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Τα έργα του κλείνουν μέσα τους μια διάρκεια, καθώς αναδεικνύουν την ανθρώπινη υπόσταση. Έτσι, όχι μόνο δεν καταλύθηκαν από το χρόνο, αλλά τώρα προβάλλονται και τιμώνται περισσότερο παρά ποτέ.
Μετά την επιστροφή του στη Γερμανία το 1949, ο Μπρεχτ αφιερώνεται στην ποίηση και τη σκηνοθεσία των έργων του. Έγραψε εκατοντάδες ποιήματα που αντανακλούν τη σταδιακή μεταστροφή του προς τη μαρξιστική-λενινιστική φιλοσοφία. Τα πιο γνωστά από αυτά είναι:Άκουσα πως τίποτα δε θέλετε να μάθετεΕγκώμιο στη μάθησηΓερμανικό εγχειρίδιο πολέμουΑυτό θέλω να τους πωΝα καταπολεμάτε το πρωτόγονοΠοτέ δε σε είχα αγαπήσει τόσο πολύΑπώλεια ενός πολύτιμου ανθρώπουΕγκώμιο στον ΚομμουνισμόΕγκώμιο στη Διαλεκτική.

Έργα [Επεξεργασία]

Θεατρικά [Επεξεργασία]

  • Baal (Βάαλ, 1918)
  • Trommeln in der Nacht (Τύμπανα τη νύχτα, 1918)
  • Im Dickicht der Städte (Ση ζούγκλα των πόλεων, 1921)
  • Leben Eduards des Zweiten von England
  • Mann ist Mann (Ο άντρας είναι άντρας, 1924)
  • Die Dreigroschenoper (Η όπερα της πεντάρας, 1928)
  • Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny (Opernlibretto) (Η ακμή και πτώση της πόλης Μαχαγκόνι, 1927)
  • Der Ozeanflug, ή Der Lindberghflug, ή Der Flug der Lindberghs
  • Das Badener Lehrstück vom Einverständnis, ή Lehrstück
  • Der Jasager. Der Neinsager (Opernlibretti/Lehrstücke [Schuloper])
  • Die Maßnahme (Lehrstück)
  • Die heilige Johanna der Schlachthöfe (Η αγία Ιωάννα των σφαγείων, 1929)
  • Die Ausnahme und die Regel (Lehrstück)
  • Die Mutter
  • Die Rundköpfe und die Spitzköpfe
  • Die Horatier und die Kuriatier (Lehrstück)
  • Furcht und Elend des Dritten Reiches (Τρόμος και αθλιότης του Γ΄Ράιχ, 1935)
  • Leben des Galilei (Η ζωή του Γαλιλαίου, 1937)
  • Mutter Courage und ihre Kinder (H Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της, 1939)
  • Das Verhör des Lukullus, ή Lukullus vor Gericht, ή Die Verurteilung des Lukullus (Hörspiel, später Opernlibretto)
  • Der gute Mensch von Sezuan (Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν, 1939) ― ελλην. μετάφρ. Μάριος Πλωρίτης, "ΙΘΑΚΗ"
  • Herr Puntila und sein Knecht Matti (Ο κύριος Πούντιλα κι ο δούλος του ο Μάττι, 1940)
  • Der aufhaltsame Aufstieg des Arturo Ui (Η άνοδος του Αρθούρου Ουί, 1941)
  • Die Gesichte der Simone Machard, ή Die Stimmen (Τα οράματα της Σιμόν Μασάρ ή Οι φωνές, 1941)
  • Schweyk im Zweiten Weltkrieg (Ο Σβέικ στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, 1943)
  • Der kaukasische Kreidekreis (Ο καυκασιανός κύκλος με την κιμωλία, 1944) ― ελλην. μετάφρ. Οδυσσέας Ελύτης, "ΣΧΟΛΗ ΜΩΡΑΪΤΗ"
  • Die Tage der Commune (Η μέρα της Κομμούνας, 1949)
  • Turandot oder Der Kongreß der Weißwäscher
  • Επεξεργασία της Αντιγόνης
  • Επεξεργασία του Κοριολάνου του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
  • ....................................................................................................................................................
index

 

Μπέρτολτ

Μπρεχτ

(1898-1956)

Ο Μπέρτολτ

Μπρεχτ


άρχισε να γράφει τις

 “Ιστορίες του κ. Κόυνερ”

 το 1935 και τελείωσε στις αρχές

της δεκαετίας του ΄50.

 


Τι να τον κάνω το σκοπό σου;

Η στάση σου μου αρκεί.
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ

κ. ΚΟΫΝΕΡ”
Εκδόσεις ΓΡΑΜΜΑΤΑ (μετάφραση:

Ι. Παπάζογλου)

Σκέφτομαι θα πει αλλάζω.
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΤΟΥ κ. ΚΟΫΝΕΡ”
Εκδόσεις ΓΡΑΜΜΑΤΑ

(μετάφραση: Ι. Παπάζογλου)

................................................................................................................................



Το ερώτημα αν υπάρχει Θεός

Ρώτησε κάποιος τον κύριο Κ. αν υπάρχει Θεός, και ο κύριος Κ. είπε: “Σου συνιστώ

να αναλογιστείς, αν η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα σε κάνει ν’ αλλάξεις συμπεριφορά.

Αν δεν πρόκειται ν’ αλλάξεις, τότε το ερώτημα δεν έχει νόημα. Αν πάλι πρόκειται ν’ αλλάξεις,

τότε μόνο σε ένα μπορώ να σου φανώ χρήσιμος: να σου πω ότι έχεις ήδη αποφασίσει

πως χρειάζεσαι έναν Θεό”.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΫΝΕΡ”
Εκδόσεις ΓΡΑΜΜΑΤΑ (μετάφραση: Ι. Παπάζογλου)




Ο κύριος Κ. σε ξένο σπίτι

Όταν έμπαινε σε ξένο σπίτι, ο κύριος Κ. έκανε μόνο ένα: εντόπιζε τις εξόδους του σπιτιού,

πριν πέσει για ύπνο. Και όταν του έγινε η σχετική ερώτηση, απάντησε αμήχανα:

“Πρόκειται για παλιά και ελεεινή συνήθεια. Απλώς είμαι υπέρμαχος του δικαίου, και γι’ αυτό

καλό είναι να μην έχει μόνο μία έξοδο το σπίτι μου”.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΫΝΕΡ”
Εκδόσεις ΓΡΑΜΜΑΤΑ (μετάφραση: Ι. Παπάζογλου)




Ο αναντικατάστατος υπάλληλος

Για κάποιον υπάλληλο, που ήταν πολύ καιρό στην ίδια υπηρεσία, ο κύριος

Κ. άκουσε να διατυπώνουν τον εξής έπαινο: ο υπάλληλος ήταν τόσο καλός,

που ήταν αναντικατάστατος. “Τι θα πει αναντικατάστατος;” ρώτησε εκνευρισμένος

ο κύριος Κ. “Θα πει ότι η υπηρεσία δε λειτουργεί χωρίς αυτόν” είπαν οι υμνητές

του. “Μα πώς μπορεί να ‘ναι καλός υπάλληλος, αν η υπηρεσία δε λειτουργεί

χωρίς αυτόν;” είπε ο κύριος Κ. “Έχει χρόνια σ’ αυτή την υπηρεσία, και θα

μπορούσε να την οργανώσει τόσο καλά, ώστε να μην είναι πια αναντικατάστατος

Και τι έκανε τόσον καιρό; Να σας πω εγώ: εκβιασμό έκανε!”

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΫΝΕΡ”
Εκδόσεις ΓΡΑΜΜΑΤΑ (μετάφραση: Ι. Παπάζογλου)
Το ανυπεράσπιστο αγόρι

Ο κύριος Κ. έλεγε πως είναι σφάλμα να καταπίνεις σιωπηλά την αδικία που σου έγινε,

και διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία: “Κάποιος περαστικός είδε ένα αγόρι που έκλαιγε

και το ρώτησε τι είχε πάθει. “Είχα δυο γρόσες για να πάω σινεμά” είπε το αγόρι, “κι ένα

παιδί που περνούσε, μου βούτηξε τη μια γρόσα απ’ το χέρι” – και του ‘δειξε ένα παιδί

λίγο πιο πέρα. “Και δε φώναξες βοήθεια;” ρώτησε ο περαστικός. “Πώς δε φώναξα!”

είπε το αγόρι, και τα αναφιλητά του δυνάμωσαν. “Και δε σ’ άκουσε κανείς;” ρώτησε

πάλι ο περαστικός, και το χάιδεψε τρυφερά. “Όχι” είπε μέσα στ’ αναφιλητό του το

αγόρι. “Και γιατί δε φώναζες πιο δυνατά; Δεν μπορούσες;” ξαναρώτησε ο περαστικός.

“Όχι” ξανάπε το αγόρι, που βλέποντάς τον να χαμογελάει, ένιωσε την ελπίδα του να

ζωντανεύει. “Τότε, δώσ’ μου τη κι αυτήν!” είπε ο περαστικός, και αρπάζοντάς του

και την άλλη γρόσα από το χέρι, συνέχισε ανέμελα το δρόμο του”.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΫΝΕΡ”
Εκδόσεις ΓΡΑΜΜΑΤΑ (μετάφραση: Ι. Παπάζογλου)
Το ανυπεράσπιστο αγόρι

Ο κύριος Κ. έλεγε πως είναι σφάλμα να καταπίνεις σιωπηλά την αδικία που σου

έγινε, και διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία: “Κάποιος περαστικός είδε ένα αγόρι

που έκλαιγε και το ρώτησε τι είχε πάθει. “Είχα δυο γρόσες για να πάω σινεμά”

είπε το αγόρι, “κι ένα παιδί που περνούσε, μου βούτηξε τη μια γρόσα απ’ το χέρι”

– και του ‘δειξε ένα παιδί λίγο πιο πέρα. “Και δε φώναξες βοήθεια;” ρώτησε ο


περαστικός. “Πώς δε φώναξα!” είπε το αγόρι, και τα αναφιλητά του δυνάμωσαν.

“Και δε σ’ άκουσε κανείς;” ρώτησε πάλι ο περαστικός, και το χάιδεψε τρυφερά.

“Όχι” είπε μέσα στ’ αναφιλητό του το αγόρι. “Και γιατί δε φώναζες πιο δυνατά;

Δεν μπορούσες;” ξαναρώτησε ο περαστικός. “Όχι” ξανάπε το αγόρι, που

βλέποντάς τον να χαμογελάει, ένιωσε την ελπίδα του να ζωντανεύει. “Τότε,

δώσ’ μου τη κι αυτήν!” είπε ο περαστικός, και αρπάζοντάς του και την άλλη

γρόσα από το χέρι, συνέχισε ανέμελα το δρόμο του”.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΫΝΕΡ”
Εκδόσεις ΓΡΑΜΜΑΤΑ (μετάφραση: Ι. Παπάζογλου)




Φιλοπατρία, το μίσος για τις πατρίδες

Ο κύριος Κ. δεν είχε ανάγκη να ζει σε μια συγκεκριμένη χώρα. “Μπορώ

να πεινάσω οπουδήποτε”, έλεγε. Μια μέρα όμως, πέρασε από μια μεγάλη

πόλη κατακτημένη από τον εχθρό του τόπου όπου ζούσε. Εκεί, τον σταμάτησε

ένας αξιωματικός του εχθρού και τον ανάγκασε να κατέβει από το πεζοδρόμιο

. Ο κύριος Κ. κατέβηκε, και τότε συνειδητοποίησε πως είχε οργιστεί με τον

άνθρωπο εκείνο, και μάλιστα όχι μόνο με τον άνθρωπο, αλλά κυρίως με

τη χώρα του ανθρώπου, τόσο πολύ, που ευχήθηκε την εξαφάνισή της

από προσώπου γης. “Μα πώς έγινα διαμιάς εθνικιστής; ” αναρωτήθηκε

ο κύριος Κ. “Φταίει ο εθνικιστής που βρέθηκε μπροστά μου. Να γιατί πρέπει

να εκλείψει η ανοησία: γιατί κάνει ανόητο όποιον βρεθεί μπροστά της”.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΫΝΕΡ”
Εκδόσεις ΓΡΑΜΜΑΤΑ (μετάφραση: Ι. Παπάζογλου)
Το ωροσκόπιο

(…) Ο κύριος Κ. έδειξε να ξαφνιάζεται πολύ, κι έκανε άλλη μια ερώτηση.

‘Εγώ πάντως δεν καταλαβαίνω” είπε, “γιατί απ’ όλα τα πλάσματα μόνο

οι άνθρωποι επηρεάζονται από τους αστερισμούς, και πώς αυτές

οι δυνάμεις δεν εκδηλώνονται και στα ζώα. Τι θα συμβεί αν κάποιος

ίναι Υδροχόος, κι έχει πάνω του ένα ψύλλο που είναι Ταύρος, κι αυτός

ο κάποιος πνιγεί στο ποτάμι; Ο ψύλλος είναι πιθανό να πνιγεί μαζί του,

κι ας έχει την εύνοια των άστρων. Κι αυτό δε μου αρέσει καθόλου”.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΚΟΫΝΕΡ”
Εκδόσεις ΓΡΑΜΜΑΤΑ (μετάφραση: Ι. Παπάζογλου)




Την πρώτη φορά που ιστορήσαμε πως αργοσφάζανε τους φίλους μας,

κραυγή φρίκης αντήχησε. Είχανε, τότε, σφάξει εκατό. Μα όταν σφάξαν

χίλιους και η σφαγή δεν είχε τελειωμό, απλώθηκε σιωπή.

Όταν οι κακουργίες πέφτουν σαν βροχή, κανένας πια δεν φωνάζει:

Σταματήστε!

Όταν σωρεύονται τα εγκλήματα, γίνονται αόρατα. Όταν οι πόνοι γίνονται

αβάσταχτοι, δεν ακούγονται πια οι κραυγές. Και οι κραυγές πέφτουν

κι αυτές σαν καλοκαιρινή βροχή.

Μ. ΜΠΡΕΧΤ “ΌΤΑΝ ΟΙ ΚΑΚΟΥΡΓΙΕΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΣΑΝ ΒΡΟΧΗ”

μετάφραση Μ. ΠΛΩΡΙΤΗΣ από το βιβλίο ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΠΟΙΗΜΑΤΑ”

Εκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ

(…)

Ο νεαρός Αλέξανδρος υπόταξε τις Ινδίες.
Μονάχος του;
Ο Καίσαρας νίκησε τους Γαλάτες.
Δεν είχε ούτ’ ένα μάγειρα μαζί του;
Ο Φίλιππος της Ισπανίας έκλαψε όταν η Αρμάδα του βυθίστηκε

Δεν έκλαψε, τάχα, άλλος κανένας;
Ο Μέγας Φρειδερίκος κέρδισε τον Εφτάχρονο τον Πόλεμο. Ποιος άλλος τόνε κέρδισε;
Κάθε σελίδα και μια νίκη.
Ποιος μαγείρεψε τα νικητήρια συμπόσια;
Κάθε δέκα χρόνια κι ένας μεγάλος άντρας.
Ποιος πλήρωσε τα έξοδα;
Πόσες και πόσες ιστορίες.
Πόσες και πόσες απορίες.

απόσπασμα από το ποίημα του Μπρεχτ “ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΕΡΓΑΤΗ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ”

μετάφραση Μ. ΠΛΩΡΙΤΗΣ από το βιβλίο ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΠΟΙΗΜΑΤΑ”

Εκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ



ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ
ο απλός λαός ξέρει
πως έρχεται ο πόλεμος.

Όταν αυτοί που είναι ψηλά καταριούνται τον πόλεμο
οι διαταγές για επιστράτευση έχουν υπογραφεί.

(…)

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΨΗΛΑ ΛΕΝΕ:
Να ο δρόμος για τη δόξα.
Αυτοί που είναι χαμηλά λένε:
Να ο δρόμος για το μνήμα.

από το “ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ” του Μ. Μπρεχτ

σε μετάφραση Μ. Πλωρίτη

(ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ “ΠΟΙΗΜΑΤΑ” Εκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ



Εκδόσεις ΘΕΜΕΛΙΟ