Γράμμα στον γέροντα μου!

Συγνώμη για την ανειλικρίνεια μου.
Ήθελα να σας πω τόσα, όμως ποτέ στην ζωή μου
δεν κατάφερα να πω
αυτό πού θέλω σε κάποιον,
Παρ' εκτός αν ήταν κάτι,της σάρκας μου,επιθυμητό,
μια ανάγκη της στιγμής, κι όχι εν δύναμη, κάποιο πρόγραμμα
για την εκπλήρωση αυτής της ανάγκης στο μέλλον.

Η πνευματικότητα εκπορευόταν αυθόρμητα
απ' την εκάστοτε ανάγκη του σώματος μου
και ίσως γι' αυτό να μην με καταλαβαίνει κανείς ακόμη και τώρα.

Ακόμα και τώρα που θέλω εσείς να με αντιληφθείτε!

Τελικά αποδεικνύεται ότι τα λόγια, τα γραφτά χρειάζονται!
Είμαι εθισμένος σε αυτά απ τις αρχές του χρόνου

Αγαπώ την υγεία, δεν μπορώ τις ασθένειες,
πόσο μάλλον αυτές που γίνονται επίτηδες.

Ναι δεν το χωρά ο νους μου, ύπουλα
και με μαθηματική ακρίβεια,
να δηλητηριάζουν, ζώα κι ανθρώπους!

Η ζωή είναι για μένα αρχή
που καμιά ασθένεια δεν έχει θέση κοντά της
εκτός αν διαταραχθεί η ισορροπία της.

Τόσα πράγματα μαθαίνουμε στα σχολεία
δυστυχώς όμως η καθημερινότητα απέχει
το ίδιο συμβαίνει και με τις πραγματικές μας ανάγκες.

Η μάθηση περιορίζεται
σ ένα καθεστώς νόμων του "μη" και του "όχι αυτό",
απαγορεύσεων και τιμωρίας,
από παιδονόμους ανυπάκουους στον ίδιο τον εαυτό τους!

Αλήθεια τι να μαθαίναμε από γονείς και δασκάλους,
σημαδεμένους απ' έναν πόλεμο που όσοι εναντιώθηκαν
σε αυτόν, τον πόλεμο κείτονταν νεκροί, η έφυγαν
απ' τα του κόσμου τ' άδικα για τα βουνά και για τα μοναστήρια!

Μια ιστορία από ένδοξους νεκρούς
ενός έθνους, από καιρό σε εμπόρους χαρισμένο!
Σκέψεις, βιβλία, τρόποι, όλα στον βωμό κάποιου δόγματος Τρούμαν!
Ο εκπολιτισμός επάνω στα συντρίμμια του πολιτισμού!
Προδοσίες, μεταφορές πληθυσμών και βίαιων προσηλυτισμών,
οργάνωσαν τον τόπο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

Τι έμαθαν οι γονείς για να το μάθουν στα παιδιά τους!

Ελευθερία σε προδιαγεγραμμένες αυστηρά θέσεις κάποιων
που έζησαν καλά κρυμμένοι, πίσω απ' όσους προέταξαν
απέναντι στις σφαίρες και τα δηλητήρια
την γεμάτη απ' το θυμό του θάρρους καιόμενη καρδιά τους!

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Μα πότε αυτή βιώθηκε στην ιστορία αυτού
του βασανισμένου κόσμου!
Πάντα κάποιοι ετρόμαζαν ακούγοντας ετούτη την λέξη,
και πάντα την αντιμετώπιζαν υπογείως, και ούτε φίλη
λογάριασαν, ούτε γενιά, ούτε εθνος,
ούτε παιδιά!

Η ελευθερία νοείτε σαν κάτι επικίνδυνο, απ' τους έχοντας και κατέχοντας.
Απ' τους γέρους που φοβούνται πολύ τους νέους,
γιατί ήταν κάποτε κι αυτοί νέοι και
γνώριζαν την δύναμη της επιβολής,
την δύναμη που τσάκιζε την αδυναμία

Ο φόβος των κρατούντων της ελευθερίας, αυτών που έρχονταν
να διεκδικήσουν της ίδιας τους της ζωής τα προνόμια.

Η πίεση υλική και πνευματικη, σε όσους ντρέπονταν
να γίνουν μισθωτοί και δούλοι,
σε όσους κατεχόμενοι από πνεύμα λεύτερο, απαιτούσαν
τα ίδια, αν όχι και περισσότερα, δημιούργησε,
σε εναν αμφιλεγόμενο κοινωνικό ιστό, πολιτικό αδιέξοδο,
γεννώντας έτσι συνεχώς, εκούσια την αδικία!
συνεχίζεται......