Anand Sarmad Για τον ΠΑΡΜΕΝΊΔΗ (το ρε & οι τίτλοι για μένα )

Anand Sarmad

‎.
Ελληνικα ρε "Ελληνα"...
Μαθε πρωτα Ελληνικα...
"Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας μετέχοντας"
--------------------------------------------------------------------

"Μόνος δ΄ ἔτι μῦθος ὁδοῖο
...
λείπεται ὡς ἔστιν· ταύτῃ δ΄ ἐπὶ σήματ΄ ἔασι

πολλὰ μάλ΄, ὡς ἀγένητον ἐὸν καὶ ἀνώλεθρόν ἐστιν,

ἔστι γὰρ οὐλομελές τε καὶ ἀτρεμὲς ἠδ΄ ἀτέλεστον·

οὐδέ ποτ΄ ἦν οὐδ΄ ἔσται, ἐπεὶ νῦν ἔστιν ὁμοῦ πᾶν,

ἕν, συνεχές· τίνα γὰρ γένναν διζήσεαι αὐτοῦ;

πῇ πόθεν αὐξηθέν ; οὔτ΄ ἐκ μὴ ἐόντος ἐάσσω

φάσθαι σ΄ οὐδὲ νοεῖν· οὐ γὰρ φατὸν οὐδὲ νοητόν

ἔστιν ὅπως οὐκ ἔστι. Τί δ΄ ἄν μιν καὶ χρέος ὦρσεν."

Δηλαδη σε σημερινα Ελληνικα:

Μόνος λοιπόν ο λόγος για την οδό

απομένει: πως είναι. Και πάνω της υπάρχουν σήματα

πάμπολλα: πως το 'Oν αγέννητο είναι και ανώλεθρο,

ολόκληρο και μονογενές κι αταλάντευτο και τέλειο.

Ούτε ήταν κάποτε ούτε θα είναι, γιατί τώρα είναι όλο μαζί,

ένα, συνεχές. Γιατί ποια γέννα θ' αναζητούσες γι' αυτό;

Προς τα πού κι απο πού ν' αυξήθηκε; Ούτε από το Μη-Ον θα σ' αφήσω

να πείς ή να νοήσεις, γιατί άφατο είναι κι αδιανόητο

το ότι δεν είναι. Και ποιά ανάγκη θα το 'σπρωχνε

αργότερα ή νωρίτερα να γεννηθεί, απ' το Μηδέν προερχόμενο;