..-Λέγε, σ ακούω
……..συνεχίζεται
……………………………………ΘΑΝΑΤΟΣ……………………………….
..-Μίλησες πώς εσύ, αντιλαμβάνεσαι τον θάνατο, λιπών και το δέχεσαι έτσι , το βλέπεις έτσι, ότι είναι μια άλλη ζωή κατά κάποιον τρόπο, μια άλλη ύπαρξη . Μ’ αυτήν τη ένια…
-Όχι μια άλλη ζωή , μα ή συνεχίσει της ζωής.
..-Συνέχεια
-Συνέχεια όπως τα δέντρα όπως οι πλανήτες όπως το ίδιο το σύμπαν
..-Οπότε αυτή τη στιγμή, μπορείς να δεχθείς,… ότι δεν υπάρχεις κιόλας
…………………ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ…………………………………………………………..
Βεβαίως , δεν υπάρχω από μόνος μου… το είναι και δεν είναι του Αριστοτέλη
..-Όμως καταναλώνεις, δηλαδή αναπνέεις , πίνεις τρως, στην προκειμένη περίπτωση έρχεσαι, εκφράζεσαι, σε μια κίνηση, έρχεσαι σε επαφή μαζί μου,
- Και δεν έχεις συγκλονισθεί!
..-Αυτό που είπες τώρα, αυτό που λες, έχει συμβεί σε κάποιες συγκυριακές καταστάσεις, θα μπορούσα να είχα χάσει και την ζωή μου,… το έχω νιώσει αυτό το συναίσθημα…
Δεν το θυμόμαστε άρα ότι είμαστε ζωντανοί, ότι ζούμε
Κοιμόμαστε…
..- Εγώ βλέπω και δέχομαι ,ότι, σκέπτομαι άρα υπάρχω!
Ναι! Αλλά δεν το νιώθουμε δεν το αισθανόμαστε, το σκέφτομαι είναι …Ξέρεις τη είναι το σκέφτομαι; Ότι τόση ώρα που συζητάμε δεν καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουμε , τόση ώρα που μιλάς δεν σκέφτεσαι ότι υπάρχεις! Δεν είμαστε συγκλονισμένοι… Τόση ώρα είμαστε εδώ και μιλάμε ενώ αυτό που συμβαίνει είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός… η ύπαρξη ! Οι αισθήσεις το πρώτο άκουσμα το πρώτο κοίταγμα
..-δεν ζω για
-Χάνονται αυτά, ξέρεις τη σημαίνει αυτό; Ολοκληρώνουν έναν κύκλο, μεγαλώνουν και φεύγουν για να επιστρέψουν έτσι υπάρχουμε μέσα και από κάτι που πεθαίνει και ξαναγίνεται διαρκώς ΌΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΟΤΑΝ ΦΕΎΓΕΙ ΛΥΠΟΜΑΣΤΕ . Δεν χρειάζεται ο σταυρός του νότου για να καταλάβω ότι ξημερώνει και βραδιάζει, μα το βλέπω γύρο μου σε κάθε μου βήμα
..-Όχι για μένα… Αυτό μπορώ να το δω σαν γενικά, να το διαπιστώσω γενικά μα όχι για μένα γιατί…
-Δηλαδή;
……………………………………ΘΑΝΑΤΟΣ……………………………….
..-Μίλησες πώς εσύ, αντιλαμβάνεσαι τον θάνατο, λιπών και το δέχεσαι έτσι , το βλέπεις έτσι, ότι είναι μια άλλη ζωή κατά κάποιον τρόπο, μια άλλη ύπαρξη . Μ’ αυτήν τη ένια…
-Όχι μια άλλη ζωή , μα ή συνεχίσει της ζωής.
..-Συνέχεια
-Συνέχεια όπως τα δέντρα όπως οι πλανήτες όπως το ίδιο το σύμπαν
..-Οπότε αυτή τη στιγμή, μπορείς να δεχθείς,… ότι δεν υπάρχεις κιόλας
…………………ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ…………………………………………………………..
Βεβαίως , δεν υπάρχω από μόνος μου… το είναι και δεν είναι του Αριστοτέλη
..-Όμως καταναλώνεις, δηλαδή αναπνέεις , πίνεις τρως, στην προκειμένη περίπτωση έρχεσαι, εκφράζεσαι, σε μια κίνηση, έρχεσαι σε επαφή μαζί μου,
εκφράζεσαι σε μία κίνηση που είναι αντιληπτή με τις αισθήσεις, σύμφωνα με τις αισθήσεις υπάρχεις.
-Ακριβός
Αν εσένα, θα γίνω ποιο κυριολεκτικός, αν εσένα σε περάσουν με ένα μικροσκόπιο το οποίο έχει μεγεθύνει κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ίσως ένα εκατομμύριο φορές δύο, είσαι κενό, αυτό το πράγμα το γνωρίζεις, καταλαβαίνεις ψάχνοντας το μόριο, το άτομο, τον πύρινα, όσο μεγεθύνει παρουσιάζεται ένα κενό.
-Πολλή καλό παράδειγμα αν και είναι πράξη κονιορτοποιήσεις και όχι σύνθεσης
..-Οπότε βλέπεις ότι, και στο βαθμό που υπάρχει μία έκφραση, από μένα κι από σένα, θεωρούμαι δεδομένο ότι υπάρχουμε, μέσα σε μια πραγματικότητα, αντιληπτή από τις αισθήσεις μας , πρώτα απ όλα αντιληπτή απ τις αισθήσεις μας.
Και η συζήτηση, στο βαθμό που μπορεί να είναι έκφραση, πάλη έχει να κάνει με πρόβλημα των αισθήσεων, πνευματικής επεξεργασίας, δηλαδή
-Αισθήσεις δε λες;
Ναι, ναι , ότι είναι αντιληπτό με τις αισθήσεις , γι αυτό το πράγμα μιλάμε.
Δηλαδή το τη βλέπουμε το τη ακούμε το τη πιάνουμε αυτό . Γι αυτό τον κόσμο μιλάμε . Οπότε η ύπαρξη ή μη ύπαρξη έχει να κάνει… Οι έννοιες δηλαδή που είναι αυτονόητες κυριολεκτικές είναι αυτές.
……………………………..ΜΝΗΜΗ…………………………………..
Ναι
..-Τώρα υπάρχεις , μετά από κάποια χρόνια με τον θάνατο σου …
-Πότε το θυμάμαι αυτό;
..-Ε…Μαλάκας είσαι;
-Ότι τώρα υπάρχω, πότε το θυμάμαι;
..-Μα…
-Εσύ το λες τώρα (μετά από μια ανάπτυξη της σκέψης σου, του νου σου,) αναπτύσσοντας την σκέψη σου με τον νου σου…μαζί με εμένα άρα τώρα υπάρχουμε επειδή επικοινωνούμε
..-Μπορώ να πω , μπορώ να σκεφθώ …
Πόσες φορές μέχρι τώρα σκέφτηκες, Α! υπάρχω!...
..-Κάτι είπες τώρα …
-Ακριβός
Αν εσένα, θα γίνω ποιο κυριολεκτικός, αν εσένα σε περάσουν με ένα μικροσκόπιο το οποίο έχει μεγεθύνει κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ίσως ένα εκατομμύριο φορές δύο, είσαι κενό, αυτό το πράγμα το γνωρίζεις, καταλαβαίνεις ψάχνοντας το μόριο, το άτομο, τον πύρινα, όσο μεγεθύνει παρουσιάζεται ένα κενό.
-Πολλή καλό παράδειγμα αν και είναι πράξη κονιορτοποιήσεις και όχι σύνθεσης
..-Οπότε βλέπεις ότι, και στο βαθμό που υπάρχει μία έκφραση, από μένα κι από σένα, θεωρούμαι δεδομένο ότι υπάρχουμε, μέσα σε μια πραγματικότητα, αντιληπτή από τις αισθήσεις μας , πρώτα απ όλα αντιληπτή απ τις αισθήσεις μας.
Και η συζήτηση, στο βαθμό που μπορεί να είναι έκφραση, πάλη έχει να κάνει με πρόβλημα των αισθήσεων, πνευματικής επεξεργασίας, δηλαδή
-Αισθήσεις δε λες;
Ναι, ναι , ότι είναι αντιληπτό με τις αισθήσεις , γι αυτό το πράγμα μιλάμε.
Δηλαδή το τη βλέπουμε το τη ακούμε το τη πιάνουμε αυτό . Γι αυτό τον κόσμο μιλάμε . Οπότε η ύπαρξη ή μη ύπαρξη έχει να κάνει… Οι έννοιες δηλαδή που είναι αυτονόητες κυριολεκτικές είναι αυτές.
……………………………..ΜΝΗΜΗ…………………………………..
Ναι
..-Τώρα υπάρχεις , μετά από κάποια χρόνια με τον θάνατο σου …
-Πότε το θυμάμαι αυτό;
..-Ε…Μαλάκας είσαι;
-Ότι τώρα υπάρχω, πότε το θυμάμαι;
..-Μα…
-Εσύ το λες τώρα (μετά από μια ανάπτυξη της σκέψης σου, του νου σου,) αναπτύσσοντας την σκέψη σου με τον νου σου…μαζί με εμένα άρα τώρα υπάρχουμε επειδή επικοινωνούμε
..-Μπορώ να πω , μπορώ να σκεφθώ …
Πόσες φορές μέχρι τώρα σκέφτηκες, Α! υπάρχω!...
..-Κάτι είπες τώρα …
- Και δεν έχεις συγκλονισθεί!
..-Αυτό που είπες τώρα, αυτό που λες, έχει συμβεί σε κάποιες συγκυριακές καταστάσεις, θα μπορούσα να είχα χάσει και την ζωή μου,… το έχω νιώσει αυτό το συναίσθημα…
Δεν το θυμόμαστε άρα ότι είμαστε ζωντανοί, ότι ζούμε
Κοιμόμαστε…
..- Εγώ βλέπω και δέχομαι ,ότι, σκέπτομαι άρα υπάρχω!
Ναι! Αλλά δεν το νιώθουμε δεν το αισθανόμαστε, το σκέφτομαι είναι …Ξέρεις τη είναι το σκέφτομαι; Ότι τόση ώρα που συζητάμε δεν καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουμε , τόση ώρα που μιλάς δεν σκέφτεσαι ότι υπάρχεις! Δεν είμαστε συγκλονισμένοι… Τόση ώρα είμαστε εδώ και μιλάμε ενώ αυτό που συμβαίνει είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός… η ύπαρξη ! Οι αισθήσεις το πρώτο άκουσμα το πρώτο κοίταγμα
..-δεν ζω για
-Χάνονται αυτά, ξέρεις τη σημαίνει αυτό; Ολοκληρώνουν έναν κύκλο, μεγαλώνουν και φεύγουν για να επιστρέψουν έτσι υπάρχουμε μέσα και από κάτι που πεθαίνει και ξαναγίνεται διαρκώς ΌΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΟΤΑΝ ΦΕΎΓΕΙ ΛΥΠΟΜΑΣΤΕ . Δεν χρειάζεται ο σταυρός του νότου για να καταλάβω ότι ξημερώνει και βραδιάζει, μα το βλέπω γύρο μου σε κάθε μου βήμα
..-Όχι για μένα… Αυτό μπορώ να το δω σαν γενικά, να το διαπιστώσω γενικά μα όχι για μένα γιατί…
-Δηλαδή;
..-. Εγώ μπορώ να βιώσω
-Διαφωνούμε τώρα;
..-, θα σου πω, υπάρχουν κάποια σημεία στη συζητήσει . Όποτε μπορώ να βιώσω μια κατάσταση τέτοια, την βιώνω … Υπάρχει μέσα μου σαν ανάμνηση
-Σε όλους υπάρχει…
..-Όμως στο βαθμό που είσαι άνθρωπος , σε επαφή με ανθρώπους, σκέψη ποιότητα σκέψεις
………………… ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ………………………………………
-Δεν διαφωνώ καθόλου με αυτό, αλά αναφερόμαστε στο βίωμα και το βιώνω σε κάθε άνθρωπο έχει μια διαφορετική χροιά και συνεπώς διαφορετικό χρόνο . Είναι τα ιδιαίτερα σημεία αυτά
..-Ναι αυτό!
-διαφορετική ταχύτητα, άλλο χρόνο, ως προς την αντίληψη και την εμπέδωση κάθε βιώματος, πως το λένε…
..-Εγώ θέλω να…
–Αυτή η κατάσταση αναγνωρίζεται; Δηλαδή ο άλλος άνθρωπος , πώς να το πω , του αναγνωρίζεται ότι περνάει τώρα την φάση που εσύ πέρασες πριν δέκα χρόνια; Δηλαδή ο άλλος άνθρωπος είναι το λάθος, επειδή αυτό κι αυτό που βλέπεις εσύ σαν αρνητικό τώρα, πρώτα το δοκίμαζες κατ επανάληψη και ίσως γι αυτό να το σιχάθηκες και να το μίσησες;;
-Όχι , αν προδιαθέτεσαι συγκριτικά απέναντι του, εκφράζοντας την αγάπη σου,…
-Μακάρι να μπορούσα , γιατί είναι δύσκολο να έκφρασης κάτι που εκείνη την στιγμή, μπορεί και να μην το έχεις.
..-Όταν την έχεις, στο βαθμό που βρίσκεσαι, σε μια διαδικασία τέτοια, μέσο της απλότητας
-Όχι , αν προδιαθέτεσαι συγκριτικά απέναντι του, εκφράζοντας την αγάπη σου,…
-Μακάρι να μπορούσα , γιατί είναι δύσκολο να έκφρασης κάτι που εκείνη την στιγμή, μπορεί και να μην το έχεις.
..-Όταν την έχεις, στο βαθμό που βρίσκεσαι, σε μια διαδικασία τέτοια, μέσο της απλότητας
-Εκεί θέλει δουλεία , εσωτερική, με τον εαυτό σου πρώτα…
..-… τους τρεις τρόπους…Υπάρχει μια ταινία γι αυτό η οποία είναι βασισμένη
-Να στερηθείς κάποια πράγματα;
-Ναι , ακριβός, είναι ένας, που… Σαν άγιος…που δείχνει τρεις τρόπους να γίνεις Άγιος. Τρεις τρόποι… Ο ένας είναι μέσα απ τους ανθρώπους να λειτουργείς αλτρουιστικά να γίνεις αυτό που λες εσύ, ο άλλως είναι να σηκωθείς να πας στο βουνό, …Τον τρίτο δεν τον θυμάμαι … Απλούστατα αν πάς στο βουνό περνάς σ’ άλλο κλήμα , αλλάζουν οι συνθήκες, μπαίνεις σε άλλη διαδικασία,
- …
..-Κάποια στιγμή παύει και η σκέψη!
- Έχεις δίκιο! …Ξεκουράστηκα…
..-Όμως ζεις, αυτή είναι και η φάση της συζήτησης … Η γλώσσα που χρησιμοποιούμαι. Έχει να κάνει όσων αφορά τις αισθήσεις μας, και την νόηση μας,
-Εκεί παύουν οι αισθήσεις;
..-όπως ακριβός πάλη σου είπα… Μου άρεσε που σου άρεσε και είναι πολλά που έχω διαβάσει γι αυτό το σκέφτομαι , δηλαδή την παρατήρηση … Ότι και εμείς κάτω από μια άλλη διάσταση οπτική, … Άμα η συζήτηση έχει να κάνει με αυτό το επίπεδο, Κατάλαβες; Χρησιμοποιούνται αλλιώς οι λέξεις , δηλαδή όχι κυριολεκτικά, χρησιμοποιούνται μεταφορικά . Στην σχέση … Δηλαδή εγώ προσπαθώ με τις λέξεις , ξέρεις , και μαζί σου ιδιαίτερα … Αυτός είναι ο λόγος να σου απαντήσω και στο γιατί γίνετε αυτή η συζητήσει, από μέρους μου, και πού στέκομαι εγώ! Είναι πως εσύ χρησιμοποιείς τις λέξεις που μου λες!
-Όπως τις έχω μάθει!
..-Όπως τις έχεις μάθει…
-πως αλλιώς;
..-Μάλλον έχεις συνδέσει κάποια πράγματα με κάποια άλλα…
-Έχω απ το παρελθών συνδέσει πράγματα, πριν γεννηθώ
… Έχει τρόπους και μας μιλάει το γίγνεσθαι , εμείς δεν έχουμε αντιληφθεί την γλώσσα του και έχουμε ξεριζωθεί απ αυτό , απ τις πραγματικές μας ρίζες . Είμαστε ξεριζωμένοι για αυτό δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μαζί του, με ότι υπάρχει … Ο άνθρωπος βρίσκεται σε ύπαρξη για να συνεννοείται με ότι υπάρχει , γεννήθηκε γι αυτό ! Αν η κατανόηση δεν έχει σκοπό την συνεννόηση είναι αποκομμένη , εντελώς ξεριζωμένη και στερημένη απ τον λόγο τις ύπαρξης της .
Ναι γιατί ο άνθρωπος έχει όλα τα στοιχεία της ύπαρξης, του σύμπαντος μέσα του …
..-Να σου πω κι εγώ, ωραία να τα λες …
-Ύλη αντί ύλη, τα πάντα
..-Ωραία να τα λες!
- …είναι, και δεν είναι, τα έχει όλα
..-Αλλά να μπορείς και να τα κάνεις κιόλας
-Να κάνεις , τη εννοείς να κάνεις! Τη μπορείς να κάνεις; … Τη κάνουμε τώρα; Πως ζω εγώ; Πως ζούμε;
..-Εσύ έχεις πέσει σε ένα, έχεις έναν τρόπο ζωής ε, ε,
-Ας περάσει όποιος θέλει! Όποιος θέλει να είναι πρώτος ας είναι τρόπος
..-Κάτι άλλο ήθελα να πω!
……………………………ΦΟΒΟΣ ΤΟΛΜΗ, ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΝΟΙΑ ………………………………………….
-Ας κάνει κανείς ότι θέλει αλλά εγώ, είμαι αυτό, κατάλαβες; Για κάποιους που δεν τους αρέσει, πολλοί που δεν τους αρέσω, μπορούν να μου πάρουν το κεφάλι, αλλ εγώ δεν θα πάψω να είμαι αυτό κι αν μου το πάρουν κι αν δεν μου το πάρουν.
Είναι μια συνείδηση που έρχεται μέσα, να την επεξεργαστή ο εγκέφαλος σου για να πάψη να φοβάται. Για τη γεννιόνται, οι ιδιαιτερότητες κάθε ατόμου, γιατί κάθε άνθρωπος δεν είναι βουκαμβίλια για κόψιμο η για κλάδεμα
..-Κοίτα αν το συγκρίνεις με αγάπη το περιβάλλων, παύεις να φοβάσαι
-Ακριβός αδελφέ, παύεις να φοβάσαι και οφείλεται στην συνένωση που ακολουθά την συνεννόηση, ενώνεσαι με το σύμπαν μετέχεις σ αυτό , δηλαδή γίνεσαι άνθρωπος καινούργιος …
..-Να ρωτήσω ‘0μως κάτι πάνω σ αυτό, να σου πω κάτι που έχω αναρωτηθεί
Οι Σαολοίν πολεμιστές , διέθεσαν πολύ μεγάλο μέρος της σκέψεις τους και της ζωής τους, πάνω στις πολεμικές αυτοάμυνας που είχαν . Ήταν οι καλύτεροι πολεμιστές
-Δεν έχω στοιχεία, δεν το έχω σκεφθεί αλλά υπάρχουν και άλλοι πολεμιστές
..-Αυτό το πράγμα σου έχει προξενήσει…
-Υπάρχουν πολλοί πολεμιστές
..-Εγώ τους μόνους ανθρώπους που γνωρίζω, είναι κάπου στην Ινδία ,κάποια ομάδα
-Σε όλες τις θρησκείες
..-Τέλος πάντων αυτοί , αντιμετωπίζουνε τόσο πολύ προσεκτικά το περιβάλλον που βάζουν κάποιες ίνες στο στόμα τους για να μην φάνε κατά λάθος κανένα έντομο
-Εγώ σου λέω για ποιο πέρα, φας δεν φας, κατά λάθος οτιδήποτε , ότι και να συμβεί…
..-Για ξαναπέστω αυτό , φας δε φας κατά λάθος οποιονδήποτε..
-Ναι, κατά την γνώμη μου αυτό το κάνουνε για να μην πέσουν στο κάρμα της διατροφικής αλυσίδας , το ένα ζώο τρώει το άλλο, και συνεπώς , του ζώου που τρώνε.
Κάνουνε μιαν αλλαγή , και παύουν να τρώνε, τα ζώα που αντιλαμβάνονται το θάνατο, τον θάνατο σαν σκότωμα κι όχι σαν μια φυσιολογικοί διαδικασία περάσματος σε άλλη ύπαρξη . Είναι άλλο να πεθαίνει κάποιος πλήρης ημερών κι άλλο κατά την διάρκεια της εξελεγκτικής πορείας της ζωής του. Το πλήρεις ημερών, είναι μια αύρα, ένα αντιληπτό πέρασμα από την μια κατάσταση ύπαρξης στην άλλη, οπότε συμμορφώνονται με τις επιταγές του νόμου μην κάνεις ότι δεν θέλεις να σου κάνουν . (Εδώ πρέπει να καταλάβουμε ότι η φρίκη και μόνο της εξόντωσης , ο ήχος που παράγει αυτή η πράξη, την θέα που προβάλει η εικόνα της, και με πόση ένταση αποτυπώνεται στην ψυχή του ανθρώπου, επίσης σε τη κατάσταση βρίσκεται κάποιος για να επιχειρήσει κάτι τέτοιο, αυτά δημιούργησαν τον νόμο, κι όχι κάποιος σοφός σε σπήλαιο η πολυθρόνα) ή όπως άκουσα από έναν φίλο «όλα όσα θα ήθελες να σου κάνουν οι άλλοι,
κάνε τα
εσύ σε αυτούς»
..-Αυτό όμως που λες, είναι λίγο περισσότερο συνείδηση του παρελθόν
-Οι άνθρωποι απαντούν, σε αυτό που τους γέννησε, και λένε ότι, «ναι μεν, αλά θέλουμε να αλλάξει αυτό. Κάνουνε μια αίτηση προς τον Θεό, στον Θεό! Πέστω σύμπαν πέστω ανώτερες δυνάμεις, κάνουν αίτηση με την πράξη τους, απέχουν, απέχουν λέγοντας όχι με το στόμα μα με τα έργα τους, που συμβαίνουν απ το σώμα «είναι καλύτερα να απέχουμε ως ων , δηλαδή απέχουν για όλον τον κόσμο, δεν απέχουν μόνο για αυτούς δεν γίνεται, όποιος απέχει απ τον κόσμο απέχει απ αυτών όλως ο κόσμος, έτσι απέχουν για όλον τον κόσμο. Αυτό μέσα στην ύπαρξη, δημιουργεί κάτι .
Ότι ο φόβος της κάθε ύπαρξης είναι αντανάκλαση του φόβου όλου του σύμπαντος ότι ο φόβος της ύπαρξης, η ύπαρξη είναι κατάσταση… η οποία είναι σε δύναμη, σε δύναμη μέσα και γενεσιουργός. Αυτό έχει μεγάλο φόβο
..-Ωραία, δηλαδή είναι μέσα στην φύση αυτό που λες γενεσιουργία
-Ναι η κατάσταση της έχει φόβο, οπότε αυτό που δημιουργεί, σαν μια αυτόματη κίνηση είναι το γενηθήτω το φως, σαν το ανθρώπινο είδος, για να απαλλάξει το σύμπαν απ αυτό τον φόβο, Τον φόβο ενυπαρχουσας αντίληψης σαν έστω απώλεια κι αυτό αφορά την διατήρηση μιας κίνησης σε επαύξηση , όποιος λιπών έρχεται σε αντίληψη της υπάρξεις στην πορεία του αντιμετωπίζει τον φόβο … Όταν όλα ιδωθούν , γνωριστούν μεταξύ τους απαλλάσσονται απ αυτόν τον φόβο , -μοχλό- Το ανθρώπινο είδος σαν σφαγμένο αρνίον και όχι κάποιος καλλίτερος η χειρότερος, άνθρωπος είναι που θυσιάζεται .
Όμως συνέβη και έχουμε την παρουσία ενός από μας τους δειλούς και φοβισμένους ανθρώπους απ την κοινωνία, την παρουσία του θάρρους του ενός, να μας απαλλάξει απτών φόβο τον πολλών για να απαλλαχτεί έτσι από αυτόν τον φόβο ολόκληρη η γενεσιουργός δημιουργία … έτσι αποχτά νόημα το «αν θέλεις να θυσιαστούν για σένα θυσιάσου εσύ πρώτα για αυτούς» … Οι ανθρωπότητα εργάζεται επάνω σ αυτό χωρείς να τι ξέρει όταν εξισορροπεί τις δυνάμεις, να απαλλάσσει το σύμπαν απ αυτόν τον φόβο κάνοντας τον γνωστόν σε αυτό , μέσου αυτού αποτυπώνεται
(ιστορία , ακασικά αρχεία,DNA ) γιατί όλα καταλήγουν από εκεί που ξεκίνησαν είναι ρόλος τις πανίδας αυτό να πληροφορεί τα αρχεία του σύμπαντος κόσμου όπως τον άνθρωπο η καρδιά και τα μάτια του των πληροφορούν ότι ο φόβος τον προφυλάσσει και τον διδάσκει.
(ιστορία , ακασικά αρχεία,DNA ) γιατί όλα καταλήγουν από εκεί που ξεκίνησαν είναι ρόλος τις πανίδας αυτό να πληροφορεί τα αρχεία του σύμπαντος κόσμου όπως τον άνθρωπο η καρδιά και τα μάτια του των πληροφορούν ότι ο φόβος τον προφυλάσσει και τον διδάσκει.
..-Να πάει που ;
… να ξεπεράσει την φύση του
..-να πάει…
-Να αυτό γνωστή
..-και να ξεπεράσει την φύση του
-Ναι αυτός είναι ο προορισμός του … αλλάζει η διατύπωση η αυτογνωσία είναι η αντίληψη σήμερα των ιδιαίτερων σημείων
……………………………………………………………………………………………………..
..-Ο φόβος είναι βασικό συστατικό της υπάρξεις, πάντως…
-Σε κολλάει ο φόβος όμως σε κάνει….
..- Ποίου είδους φόβος, ποιος φόβος;;
-Ο πρωταρχικός! Απ την στιγμή της αντίληψης του υπάρχω, ας ξεκαθαρίσουμε με τον πρωταρχικό και έπειτα πάμε στα ιδιαίτερα του σημεία
,,-Να σου πω ένα παράδειγμα
-φοβάται μην χαθεί
..-Αυτό είναι αυτονόητο
-Γεννεσιουργός αιτία
..- Ναι υπάρχω, φοβάμαι την ανυπαρξία, έχω, φοβάμαι μην χάσω.
-Το σύμπαν ολόκληρο έτσι είναι, όπως το κεφάλι μας
..-Ωραία, όμως θέλω να σταθώ σε ένα παράδειγμα, αναφέρεται σε ένα βιβλίο του Φρόιντ αυτό, όπου ο φόβος έχει σαν αιτία την γνώση, και επίσης ο φόβος έχει σαν αιτία την άγνοια, δηλαδή και η άγνοια και η γνώση μπορεί να είναι παράγοντας φόβου
-Πρόσεξε το τρίτο, συνειδητή γνώσει, και άγνοια του φόβου.
..-Αυτό το αφήνουμε, το συνειδητή το παγώνουμε για λίγο εδώ
-Αυτό είναι ένα σκαλοπάτι παραπάνω
..-Λιπών , εδώ βλέπεις πάλι, στο, συνδέω, βλέπεις υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στο φόβο και την γνώση και την άγνοια, λιπών… Αυτός λέει
…«Όταν βρεθούν ιθαγενείς μέσα σε κάποιο καράβι, στην μέση του ωκεανού, ιθαγενείς που δεν έχουν ξανά ταξιδέψει ΄ και βρεθούν κάτω από συγκεκριμένα καιρικά φαινόμενα
επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα , θα φοβηθούν΄ . Ο λευκός άνθρωπος , ο πολιτισμένος, επειδή έχει ξαναβρεθεί κάτω από τέτοιες συνθήκες, επειδή γνωρίζει τη είναι αυτό, δεν θα φοβηθεί. Λιπών , εδώ για να δούμε τη είναι παράγοντας φόβου . Φόβος, αν κάποια στιγμή στο πλοίο το ίδιο, η πίεση του ατμού , συγκεκριμένα ξεπεράσει τους , ξεπεράσει τον συγκεκριμένο νόμο τον κρίσιμο, οι ιθαγενής δεν θα φοβηθούν τίποτα, ενώ αυτοί που ξέρουνε τη σημαίνει η ένδειξη αυτής της κατάστασης οι γνωρίζοντες, θα φοβηθούν , .Είναι η γνώση στα πράγματα ας πούμε . Λιπών εσύ… Όταν εγώ ακούω την λέξη φόβο, χωρείς να την προσδιορίζεις , παιδικός φόβος, φόβος τάδε, κατάλαβες; είναι δικό σου θέμα, χωρείς να τον προσδιορίζεις, εγώ βάζω στον νου μου ότι νάνε, οτιδήποτε έχει να κάνει με φόβο μέσα σε δαύτο που μου λες
-Ναι
..-Δηλαδή δεν αφήνεις καμία εξαίρεση,
-Ναι καμία, ναι
..-Λιπών, εδώ όμως μπορεί ο φόβος να είναι… Και είναι κιόλας, έχει αποδειχτεί ότι είναι, σαν το κίνητρο ώστε να σωθεί η ζωή σου
-Ναι
..-Δηλαδή αυτό που συμβαίνει σε σένα, που συμβαίνει στα ζώα , δηλαδή είναι ένα μέρος της ύπαρξης, εσύ φαίνεται να το έχεις κάνει… να θέλεις να το βγάλεις εντελώς έξω απ την ύπαρξη να το εξοστρακίσεις, να μην υπάρχει σε κανένα βαθμό
-Όχι, λέω όπως κάθε απ αυτά που συζητάμε πράγμα, έτσι και αυτό, ο φόβος, έχει μιαν εξέλιξη , περνάει στο αντίθετο του .
..-Αναφέρεσαι γενικά στον φόβο η έτσι…
-Γενικά στον φόβο σαν συναίσθημα
…………………………ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ…………………………………..
..-Ξεπερνιέται δηλαδή, έρχεσαι σε επαφή μαζί του και των ξεπερνάς,
-Ξεπερνιέται και… γίνεται το αντίθετο του μετά… Τόλμη, θάρρος
..-Αφού γίνεται τόλμη, μετά… Ο φόβος και ή τόλμη σίγουρα έχουν πολύ μεγάλη σχέση μεταξύ τους
-Πριν να υπάρξει η τόλμη υπάρχει ο φόβος έτσι και η εξελίξει του φόβου σαν αιτία της τόλμης. Κι αυτό συμβαίνει σε ξεχωριστό χρόνο για κάθε αντιληπτή ύπαρξη Όταν γίνει ο φόβος θάρρος ακολουθά η συμμόρφωση. Και όταν συμβαίνει δεν το συζητάς .
Έτσι και ο θάνατος όταν συμβαίνει δεν τον συζητάς Μιλάμε πολύ για τον θάνατο και τον φοβόμαστε επειδή νομίζουμε ότι δεν συμβαίνει σε εμάς, ώμος συμβαίνει ώρα την ώρα, αν το αντιληφθούμε εξοικειωνόμαστε και παύει να μας τρομοκρατεί και να μας δουλόνει, δηλαδή να μας φοβίζει .Αντίληψη του ρόλου του θανάτου μέσα σε κάθε ύπαρξη για ολάκερη την ύπαρξη, δηλαδή όλο το σύμπαν μετέχει αυτής της γνώσης που μέσα από κάθε είδος γράφεται σαν άρωμα, σαν πεμπτουσία στην (ατμόσφαιρα) του, και που είναι η εν κινήσει αντίληψη της πορείας του, ή η εξελικτική πορεία της διευθέτησης του κάθε μέτρου (άμπωτης και πλημμυρίδα) σύμφωνα με την τελική κρίση που και αυτή είναι γραμμένη αποτυπωμένοι Ίδη στα πρώτα της βήματα, σαν πλήρης αθωότητα.
Έτσι και ο θάνατος όταν συμβαίνει δεν τον συζητάς Μιλάμε πολύ για τον θάνατο και τον φοβόμαστε επειδή νομίζουμε ότι δεν συμβαίνει σε εμάς, ώμος συμβαίνει ώρα την ώρα, αν το αντιληφθούμε εξοικειωνόμαστε και παύει να μας τρομοκρατεί και να μας δουλόνει, δηλαδή να μας φοβίζει .Αντίληψη του ρόλου του θανάτου μέσα σε κάθε ύπαρξη για ολάκερη την ύπαρξη, δηλαδή όλο το σύμπαν μετέχει αυτής της γνώσης που μέσα από κάθε είδος γράφεται σαν άρωμα, σαν πεμπτουσία στην (ατμόσφαιρα) του, και που είναι η εν κινήσει αντίληψη της πορείας του, ή η εξελικτική πορεία της διευθέτησης του κάθε μέτρου (άμπωτης και πλημμυρίδα) σύμφωνα με την τελική κρίση που και αυτή είναι γραμμένη αποτυπωμένοι Ίδη στα πρώτα της βήματα, σαν πλήρης αθωότητα.
Όμως με συνείδηση πλέων,… συνειδητή αθωότητα, (αθωότητα κατόπιν επιλογής) έτσι και ζωή και θάνατος και συνειδητό σύμπαν. Όπως το να μην κρήνης για να μην κριθής είναι η συνηδητότητα του να επιλέξουμε έστω και να μην αποδεχθούμε αυτήν την δοξασία .Όταν η διεργασία του νου επεξεργάζεται κατασκευάζονται η ηθική, η τελειότητα η ορθότητα. Αν αφαιρέσουμε τον παράγοντα , κίνηση, αυτά αποχωριζόμενα απτήν δράση στέκονται σαν Δαμόκλειος σπάθη, εμποδίζοντας τον παράγοντα που τα δημιούργησε, να επαναληφθεί. Είναι σαν να εμποδίζεις την αναπνοή σου να επαναληφθεί αυτόματα Αφού έπεσε ο γονιός να μην πέσει το παιδί, σωστό, αυτό όμως αποκόπτει το παιδί από μια ζωτική εμπειρία, στον νέο πια άνθρωπο σ’ αυτόν που είδη γνωρίζει για τον απλό λόγο , ο θεός να τον κάνει απλό, ‘ότι ‘Ίδη αισθάνεται και μαθαίνει, έτσι παραμένουμε τα μόνα ζώα που αντί για τα βασικά , στοιχειώδη πράγματα μαθαίνουμε στα παιδιά μας να επιβάλουν κάτι που συμβαίνει Ίδη . κι αυτό λέγεται παιδία, μόρφωση. Τη μόρφωση είναι αυτή που δεν αφήνει ένα παιδί να καταλάβει γιατί θέλει για δικά του όλα τα πράγματα ενώ αντίθετα το διδάσκει πως να τα απόκτηση.
Πώς να επιβάλουμε την γνώση π χ για την δημοκρατία η για κάθε (ισμό) και όχι πώς να αναπτύξουμε αυτήν την γνώση είναι αυτό που κυριαρχεί σε κοινωνικό επίπεδο κι αυτό αντιβαίνει κάθε τη, κινούμενο, ολόκληρο, και πάνω στην ώρα του, δηλαδή ωραίο!
Στην απαρχή της πλήρης ευδαιμονίας της η ανθρωπότητα ζει την πλήρη αποξένωση της, την πλήρη δουλεία της, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα ζει με τους φόβους του παρελθόντος για τη οικονομεί τις βασικές ορμές και της αποκλείει τις εξορκίζει, κάνοντας κράτος τον φόβο και όχι την αποδοχή και την συμφιλίωση που δεν χρειάζονται κράτος νόμου μα χώρο δράσεις, για την ανάπτυξη και την πρόοδο του ανθρώπου του ίδιου και όχι τον εκάστοτε κτισμάτων του. Πρόοδος του ίδιου του θεού είναι η πρόοδος της ανθρωπότητας και όχι κάποιων ανθρώπων . Στην μεταξύ μας όμως κοινωνία δεν υπάρχει πρόοδος αν δεν συμβεί πρώτα ατομικά (τα το Καίσαρ το Καίσαρα τα κατά το θεό το θεό) έτσι το μέρος καταλαβαίνει ότι υπάρχει μες το όλον ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΌΛΟΝ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΣΗΜΑΣΊΑ ΑΥΤΌ ΠΑΡΑΥΤΑ ΕΠΩΦΕΛΕΙΤΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ. Σαν νόημα σαν άρωμα σαν πεμπτουσία .Δεν θα σταματήσουμε να γεννάμε επειδή η γέννα έχει αφόρητο πόνο η επειδή έχουμε υπερπληθυσμό ,αντίθετα απαλύνουμε τον πόνο και μεγαλώνουμε τον χώρο που το είδος μας ζει , στον αιώνα τον άπαντα να ζει αλλάζουμε την εντύπωση μας αφότου γνωρίσουμε ότι περί εντύπωσης πρόκειται , εντύπωσης που αφορά συγκεκριμένο τόπο και χρόνο συνθήκες, και άτομα μέσα σε αυτές. Αυτή η αντίληψη δικαιώνει και ότι δικαιώνει σημαίνει πέρασε απ την μη δικαιώσει η αδικία μετατράπηκε , εξελίχθηκε, έκανε μια υπέρβαση και πλέων ξεπέρασε το αδιαχώρητο το βάλτομα και το στρίμωγμα , το σάπισμα και τον ίδιο τον θάνατο (πατεί σας) και ζωή αιώνια εν κινήσει κι όχι αιώνες ζωής ακούνητης σε μια φάση μετέωρη ανάμεσα στο πριν και το μετά.
Στην απαρχή της πλήρης ευδαιμονίας της η ανθρωπότητα ζει την πλήρη αποξένωση της, την πλήρη δουλεία της, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα ζει με τους φόβους του παρελθόντος για τη οικονομεί τις βασικές ορμές και της αποκλείει τις εξορκίζει, κάνοντας κράτος τον φόβο και όχι την αποδοχή και την συμφιλίωση που δεν χρειάζονται κράτος νόμου μα χώρο δράσεις, για την ανάπτυξη και την πρόοδο του ανθρώπου του ίδιου και όχι τον εκάστοτε κτισμάτων του. Πρόοδος του ίδιου του θεού είναι η πρόοδος της ανθρωπότητας και όχι κάποιων ανθρώπων . Στην μεταξύ μας όμως κοινωνία δεν υπάρχει πρόοδος αν δεν συμβεί πρώτα ατομικά (τα το Καίσαρ το Καίσαρα τα κατά το θεό το θεό) έτσι το μέρος καταλαβαίνει ότι υπάρχει μες το όλον ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΌΛΟΝ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΣΗΜΑΣΊΑ ΑΥΤΌ ΠΑΡΑΥΤΑ ΕΠΩΦΕΛΕΙΤΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ. Σαν νόημα σαν άρωμα σαν πεμπτουσία .Δεν θα σταματήσουμε να γεννάμε επειδή η γέννα έχει αφόρητο πόνο η επειδή έχουμε υπερπληθυσμό ,αντίθετα απαλύνουμε τον πόνο και μεγαλώνουμε τον χώρο που το είδος μας ζει , στον αιώνα τον άπαντα να ζει αλλάζουμε την εντύπωση μας αφότου γνωρίσουμε ότι περί εντύπωσης πρόκειται , εντύπωσης που αφορά συγκεκριμένο τόπο και χρόνο συνθήκες, και άτομα μέσα σε αυτές. Αυτή η αντίληψη δικαιώνει και ότι δικαιώνει σημαίνει πέρασε απ την μη δικαιώσει η αδικία μετατράπηκε , εξελίχθηκε, έκανε μια υπέρβαση και πλέων ξεπέρασε το αδιαχώρητο το βάλτομα και το στρίμωγμα , το σάπισμα και τον ίδιο τον θάνατο (πατεί σας) και ζωή αιώνια εν κινήσει κι όχι αιώνες ζωής ακούνητης σε μια φάση μετέωρη ανάμεσα στο πριν και το μετά.
Αυτό θα το ξέρουν όσοι πάνε και χτίζουν μέσα στις κοίτες των ρεμάτων η στις περιοχές που κάθε τόσο πλήττονται από θύελλες και τσουνάμη
……….συνεχίζετε