ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΕΙΑ 3,8

…………………………………………………………………

Ο ένας τρέχει ζητώντας σώμα να κρυφτή κι άλλος ανακαλύπτει τις καινούργιες χαρές του περάσματος. Στο τέλος συναντιούνται στην γενεσιουργό χοάνη όπου και καταγράφονται σαν πληροφορίες ότι ασπάστηκαν κατά την διάρκεια της σαρκικής τους ζωής.
Όπως ανέφερες παραπάνω, είναι πως τα βλέπουμε τα πράγματα δηλαδή το υποκειμενικό στοιχείο που μας καθορίζει και τον τρόπο που ζούμε. Κινούμαστε με ότι μας ενδιαφέρει περισσότερο και αυτό γιατί τα κλαδιά του δέντρου της ζωής είναι άπειρα οπότε αναγκαζόμαστε να αποφασίσουμε ποιο μας συμφέρει. Δεν ξέρω αν το παράδειγμα παρακάτω κάνει ξεκάθαρα τα παραπάνω
Δυο φίλοι βρέθηκαν σε μια ερημική παραλία, και ενώ ο ένας θαύμαζε το τοπίο άκουσε τον άλλον να βρίζει αγανακτισμένος. Γύρισε λιπών και τον είδε να κοιτά προς μια μεριά όπου είχαν στοιβαχτή, από την θάλασσα ξεβρασμένα ένας σωρός πλαστικά μπουκάλια. Το βλέμμα του ενός, δεν μπορούσε να ξεκολλήσει απ αυτήν την όντως ακαλαίσθητοι θέα. –Τη συμβαίνει των ρώτησε ο άλλος –Μα δεν βλέπεις φίλε μου αυτό το αίσχος; Του απάντησε , -Ναι, μα είναι εκεί, εκεί που τώρα βλέπεις εσύ, αυτό το αίσχος! Για κοίτα γύρο σου ολόκληρο το τοπίο!, -Εκεί που είναι η καρδιά σου βρίσκεται και ο θησαυρός της ψυχής σου, είπε, και παίρνοντας μια σακούλα πήγε και τα μάζεψε, ενώ ο άλλος συνέχιζε να περιλούζει το σύστημα την κοινωνία, τους ανθρώπους, τον κόσμο!

Ήταν δύό διαφορετικοί άνθρωποι δυο διαφορετικοί χαρακτήρες επάνω στον ίδιο δρόμο, κλαδί. Όμως στα ιδιαίτερα σημεία αυτού του δρόμου έβλεπαν με διαφορετικό τρόπο την πραγματικότητα, κι αυτό καθόριζε και την τελική τους δράση.