άνθρωπος& τεχνολογία 111 000

....................................................ΠΡΟΣΟΠΙΚΑ...........ΔΕΔΟΜΕΝΑ.................................................
Είναι παράλογο να εμφανίζονται μόνο οι αρετές μας, και εφόσον περί εμού ο λόγος, μονάχα η καλή μου πλευρά. Νομίζω ότι δεν είναι δυνατόν ο λόγος να κρύβεται . Και δεν γράφουμε για το “καθώς πρέπει” μου, που είναι και του καθενός, μα για το είναι μου, που μπορεί και να μην είναι , του καθενός. Έτσι, με αφορμή το επόμενο βήμα, τυπώνω τώρα, κάποιες στιγμές εντελώς προσωπικές .Δεν νομίζω ότι βοηθάει κάποιον το να συγκινηθεί από μια ακόμα καλή ιδέα και να μην γνωρίζει τον άνθρωπο που την παρουσίασε. Έτσι μαθαίνουμε κάτι που όσο κι αν φαίνεται σωστό παραμένει μισώ, όντας αποκομμένο απ τις συνθήκες και τον άνθρωπο που το διατύπωσε. Μήτε ποίημα είναι αυτό, είτε μυθιστόρημα, είτε μια επιστημονική αλήθεια' θα είναι ένα ψέμα καλοδιατυπομένο όταν δεν γνωρίζουμε την πηγή της προέλευσης του και τις συνθήκες καθώς και τον χρόνο που το δημιούργησε. Ανεξάρτητα πάλη απ το ποιος λέει κάτι, αν αυτό είναι σωστό αν ο λόγος είναι αλήθεινος δεν χρειάζεται να ξέρουμε την πηγή της προέλευσης του. Διότι απλά το παραδεχόμαστε, μέσα απ την κρίση μας. Και είναι αρκετό εφόσον διαπιστώσουμε ότι αυτό λειτουργή στην ζωή μας. Παρουσιάζω λιπών, μια από τις σκοτεινές μου πλευρές, ώστε να απομυθοποιηθώ, αν κάτι τέτοιο έχει συμβεί μες από ότι φαίνεται να με απασχολεί, μέχρι τώρα στα γραφτά μου..Είναι ποιο καλά να ρωτάω, και όχι να διατυπώνω σωστές ιδέες, κάνοντας κάτι σαν αυτό, έξω απ ότι είμαι κι από ότι βιώνω στην καθημερινότητα, διαιωνίζω την αποβλάκωση και την αμάθεια, σε ένα σύστημα που εμπορεύεται την άγνοια την αφέλεια, και τις συγκινήσεις. Αν δεν έχω κάτι πραγματικά χρήσιμο να πω , είναι καλύτερα να σωπαίνω. Και αυτό που θεωρώ ότι χρειάζεται να κάνω εδώ είναι να αντιμετωπίσω ισάξια την μερα με την νύχτα, είναι να σας γνωρίσω με το πάθος και τον πάσχοντα, εν κινήση απομυθοποιώντας τον ακούνητο και αλώβητο θετικό χαρακτήρα, να εξισορροπήσω τα θετικά με τα αρνητικά φορτία, για να φτάσουμε στα ήδη διατυπωμένα από αρχαιοτάτων χρόνων, για το καλό και το κακό, συμπεράσματα, και να συνεχίσουμε προς τον χρόνο που αυτά λειτουργούν. Όπως λειτουργεί το φθινόπωρο για τον χειμώνα, και η άνοιξη για το καλοκαίρι!
Δεν χρειάζεται να κρατήσω χαρακτήρα. Μα να ανακαλύψω χαρακτήρα. Έναν χαρακτήρα που δεν θα ήθελα να έχουν οι συνάνθρωποι μου και που συμβαίνει σε εμένα να εμφανίζεται κάποιες φορές, κάτω απ την επιρροή των βελτιωτικών, (ποτά, κλπ), ή ιδιαίτερα φορτισμένες καιρικές συνθήκες.
..Συμβαίνει να μην αντέχουμε τον συνάνθρωπο μας κατά την διάρκεια της πτώσης του. Έτσι και εμείς παίρνουμε τα μέτρα μας, ώστε όταν γλεντάμε να εμφανίζουμε τα καλύτερα μας , ρούχα χαμόγελα κλπ. Τα ανείπωτα τα βάλαμε στα ψυχιατρεία, στα θέατρα, στα ποιήματα και στα τραγούδια. Κοντολογίς στο αποχωρητήριο των συναναστροφών. Μου έχει τύχει λιπών πολλές φορές , μετά από γερή οινοποσία , να ντρέπομαι την επόμενη μέρα να συναντήσω άνθρωπο. Επίσης να μην θυμάμαι τη έχω πει ή τη έχω κάνει την προηγούμενη νύχτα! Μάλιστα μια από αυτές τις φορές, έκανα να ποιώ μερικά χρόνια! Είχα πετύχει το απόλυτο κενό! Φοβήθηκα , σκεπτόμενος ότι θα μπορούσα να είχα κάνει κακό σε άνθρωπο. Δηλαδή τίποτα! Να μου λένε οι φίλοι, πήγαμε εκεί κάναμε αυτό, και μέσα στο κεφάλι μου να μην υπάρχει καμιά, μα απολύτως καμιά πληροφορία που ήμουν και τη έκανα!
Ειλικρινά δεν νιώθω καμιά υπερηφάνεια γι αυτά, ίσα ίσα που ντρέπομαι ιδικά τώρα που τα γράφω. Όμως κατ εμένα, για να γνωριστής μέσα απ εδώ, από έναν χώρο ψυχρό όπως είναι το ιντερνέτ, θέλει κατάθεση ψυχής , κι αυτή η ψυχή φανερώνεται μές απ το χάραγμα κάθε στοιχείου που τυπώνεται με ειλικρίνεια πάνω σ αυτό το μηχάνημα! Απ την καλή κι απ την ανάποδη δηλαδή ! Έτσι όπως στα φάρμακα πληροφορούμαστε για τις παρενέργειες τους, και εγώ με την σειρά μου, θα σας πληροφορήσω, για τις δικές μου, κι ας μην είμαι κατασκεύασμα φαρμακευτικής εταιρίας, η βαλτός από οπουδήποτε.!
Δεν θα έμπαινα στον κόπο μα έλα που με τρώει , το γεγονός ότι, αν όχι όλοι, μα οι περισσότεροι, καλά τα λέμε, και καλά κατακρίνουμε βάζοντας μέλημα μας, να καταδείξουμε σκάνδαλα για πολιτικούς, δικαστές, ηθοποιούς, γενικά ανθρώπους, που απασχολούνται με τα κοινά !
Όλα από του πονηρού, για κάποιες μελλοντικές απολαβές η προσδοκίες για κάτι, ή γιατί πληγωθήκαμε που ο τάδε υπουργός απάτησε την γυναίκα του, ή όταν μάθαμε ότι ο τάδε παπάς ήταν ομοφυλόφιλος η και τη άλω δεν ξέρω!
Και ενώ ο οποιοσδήποτε αμαρτωλός στέκει στην μέση του κύκλου της κατάκρισης, εμείς του εκσφενδονίζουμε, ψυχρή και συμπαγής πέτρα, την γνώμη μας! Και ενώ ακούμε την ιστορία, να φωνάζει Άκουσον μεν πάταξων δε, εμείς, λόγο, πάντα, κεκτημένης ταχύτητας λιώνουμε το κεφάλι του όφι νομίζοντας ότι έτσι σώνουμε το δικό μας!
Μα αν κάτι έχουμε σήμερα, λόγο των ευκολιών που ο πολιτισμός μας μέσα απ τους κόπους τους πολέμους και τις ξεφτίλες των προγόνων μας έχει αποκομίσει, είναι η πολυτέλεια να κυκλοφορούμε χωρείς φόβο στους δρόμους και να αφοδεύουμαι στις πορσελάνες ανεξάρτητα το χρώμα των λυμάτων του καθενός. Αν μας απασχολεί, να μας απασχολήσει ειλικρινά, η ανηθικότητα, η τρέλα η βαρβαρότητα τα ναρκωτικά και η απαισιοδοξία μας και όχι να τα κρύβουμε πίσω από τζάμια φιμέ.
Έχουμε ακόμα λίγο χώρο γι αυτά Να δούμε ολόκληρο τον άνθρωπο, όχι μισό, και να τον αποδεχτούμε , αν και δεν έχει σημασία, δηλαδή, δεν είναι υποχρεωτικό να αποδεχθείς την κακιά πλευρά κάποιου, , Λες καλό παιδί, μα έχει ελαττώματα, άμα πίνει γίνεται σκ... Είπαμε, για κάποια πράματα οι επιλογή είναι αυτονόητη, και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.
Μπορούμε να διαφοροποιήσουμε τη κρίση μας έτσι ώστε να σταματήσει να υπάρχει σαν οδός και αριθμός τάδε.
Τη είναι αυτό το ηθικοπλαστικό πρελούντιο που χρησιμοποιήτε σαν συστατική επιστολή του καθενός για να είναι αποδεχτός, απ τον κοινωνικό του περίγυρο; Να μας φαίνεται τρομερό που ο τάδε έκανε τα ανείπωτα στα καλά καθούμενα αντί να ενδιαφερθούμε αν όντος αυτά που θεωρούμε καλά καθούμενα δεν είναι και τόσο καλά! .Σκεφτείτε το.μια φορά αρκεί να πέσει κάποιος για να τον σημαδέψει αυτό το πέσιμο μια ζωή, και ενώ στην φύση τα σημάδια τα σβήνει ο χρόνος εμείς τα διαιωνίζουμε σε έναν φάκελο, ως ιστορικό, καταδικάζοντας αυτόν που έπεσε να μήνη εκεί που έπεσε σε όλοι του την ζωή! Ποιος ; Αυτός!
Χάλια! Ενδιαφερόμαστε να πληροφορηθούμε για το τη έκανε μια δηώ φορές, κι από αυτό βγάζουμε γνώμη για το τη είναι για πάντα! Δεν υπάρχει , στην κρίση μας το εν δύναμη της αλλαγής του, έτσι μένει ακούνητος μέσα στην πράξη που έκανε φυλακισμένος, να σηματοδοτεί τη δεν μπορούμε να κάνουμε, ή τη δεν πρέπει να μάθουν ότι κάνουμε εμείς. Κι αυτός δεν είναι κάθε μέρα μαζί μας, και αν δεν κρύβεται, αν δεν ψεύδεται δηλαδή, δεν έχει θέση ανάμεσα μας. Και το δεύτερο είναι επικρατέστερο, δεδομένου ότι δεν υπάρχει οργανισμός στην πλάση που να μην αφοδεύει που να μην έχει σκοτάδια που...Όπως εύστοχα σιμιώνει ο συγγραφέας, στην Τζέιν, που παρατηρεί ότι είναι σημαντικές οι σκιές, όσο τα φώτα! Έτσι παίζουμε την κολοκυθιά, η την κοκκινοσκουφίτσα, για το καθώς πρέπει μας. ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΉ ΣΧΈΣΗ ,ΔΙΑΤΗΡΌΝΤΑΣ ΜΙΑ ΜΟΡΦΉ ΑΣΧΕΤΗ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΌΜΕΝΟ. Επιβραβεύοντας τον καλύτερο υποκριτή είτε αθλητής είναι αυτος, (ντόπινκ), είτε επιστήμων κλπ.Δεν συγκοινωνεί το πνεύμα μας με την δράση μας.κι αυτό είναι πολιτισμός! Κι αυτό έχει καταπλακώσει τις σχέσεις,την οικογένεια ! Κοντολογίς φτιάχνουμε τον πολίτη, δεν τον ανακαλύπτουμε, κλονοποιοντας το ψεύδος και όχι την αλήθεια κατασκευάζοντας ένα φωτεινό ψεύτικο τέρας αλώβητο! Μια πύλη πού όλοι εμείς, τα ανθρωπάκια πρέπει να κρυφτούμε με τις τόσες αδυναμίες και πάθει, φωλιάζουμε από πίσω του,! Απ τον star τον ηγέτη τον θεό τον άγιο! Ομος η διάκριση αυτή, έχει τις ρίζες της στην κατάκριση. Και πρώτα απ όλα κατάκριση του εαυτού μας. Αυτό γιατί δεν το καταλαβαίνουμε!;; Δεν είναι ειλικρινής μια ταπείνωση που δίνη εξουσία σε έναν πολίτη έναντι των συμπολιτών του! Εγω προσωπικά δυσανασχετώ όταν κάποιος οπλοφορεί έστω κι αν είναι αστυνομικός, με το πρόσχημα της τάξης και της ασφάλειας των πολιτών, να ξέρει ότι με τρομοκρατεί, αυτός περισσότερο από κάποιον που ξαφνικά θα με ΑΠΕΙΛΗΣΕΙ, με ένα όπλο, για να με λιστέψη! Τη συμβαίνει; Έχουμε αποβλακωθεί τελείως; Φτάνουμε λιπών στο καθώς είναι μας, που είναι προσωπικό για τον καθένα, και ας το δούμε στην κίνησή του
....................ΖΗΛΙΑ
Έχω πληγωθεί όταν η αγαπημένη μου έλιωνε για των τάδε τραγουδιστή η τον τάδε ηθοποιό άσχετα αν συνέβαινε σε εμένα τον ίδιο αυτό, για μια σταρ η ένα κολ κγέρλ! Και εδώ παρουσιάζετε η ζήλια. Καταλαβαίνεται; Μας μαθαίνει το υπάρχων σύστημα γιατί δεν πρέπει να ζηλεύουμε. Και όποιος ζηλεύει, φανερά, πέφτει στην κατάκριση. Γιαυτό έχουμε καταντήσει να ζηλεύουμε κρυφά! Εμ πάση περιπτώσει αντί να τα βάζουμε με την ζίλια του καθενός, και την δική μας, ας δούμε τη την δημιουργεί, κι ας αφήσουμε κατά μέρους το, λίγο ή το πολύ, γιατί έχει να κάνει με το αν φαίνεται η δεν φαίνεται. Κι όσο το ότι κάποιοι από μας φτάνουν στο ΕΓΚΛΗΜΑ από ζήλια είναι γιατί δεν την βγάζουν την ώρα που τους συμβαίνει μα αφότου έχει φάση μέσα τους, στο απροχώρητο. Εκτός, και συμβαίνει τακτικά, την κατάσταση της αντεκδίκησης, όπου καταντά ένας αμείλικτος πόλεμος μεταξύ των συντρόφων, και απ αυτό δύσκολα γλιτώνει κανείς!
Τη να κάνει ο νόμος σε μια τέτοια περίπτωση; βάζει ένα “εν βρασμό ψυχής” και εν μέσον καλοψημένης αγανάκτησης έγινε το έλα να δεις! Μα ποιος νόμος και πότε, απέτρεψε κάποιο έγκλημα; Μα κοροϊδευόμαστε τώρα! Πόσες εκατονταετίες υπάρχουν αυτοί οι νόμοι και τη ανθρώπους μας έκαναν; Μας έκαναν υποκριτές, ενώ διεόνισαν το έγκλημα, δίνοντάς του, συν της άλλης και ηρωικό χαρακτήρα, η στην καλύτερη περίπτωση, αυτοί οι άχρηστοι πια νόμοι,έγιναν περίγελο των απλών φυσιολογικών ανθρώπων. “ΟΤΙ απαγορεύετε είναι το ποιώ γλυκό!” Τη τους θέλουμε αφού δεν λειτουργούν παιδαγωγικά, μα τρομοκρατικά;;Δεν ντρεπόμαστε εμείς, ούτε εσείς που τουλάχιστο, τους έχετε σπουδάσει;; Τη πάθαμε; και ντυθήκαμε την απανθρωπιά καταδικάζοντας περιπτώσεις που ούτε καν δεν έχουμε αντιμετωπίσει στην καθημερινότητα μας; Επειδή έτσι αποκτούμε εξουσίες και εξοχικά;! Ένας είναι ο νόμος που είναι άγραφος απ το σύστημα ενώ συμβαίνει σε κάποιους ευγενικούς ανθρώπους να ισχύει. Δικαιοσύνη χωρείς αγάπη είναι μορφή χωρείς περιεχόμενο. Αυτό εμπεριέχει το πνεύμα και την ύλη. Τον άνθρωπο και το έργο του. Και είναι από σήμερα ο νόμος των νόμων έως ότου καταργηθεί κι-αυτός στον χρόνο του επάνω! Πάμε όλοι μαζί τώρα παιδιά ! Ναι! Ναι, μην ντρέπεστε όλοι δικαστές και δικηγόροι μαζί πιασμένοι χέρι χέρι, να το φωνάξουμε: Α γ ά π η στην δικαιοσύνη! Στην Α γά π η το δίκαιο!

Σήμερα είχα την τύχη να κάνω μια λαϊβ αναμετάδοση με πρωταγωνιστή τον γράφοντα . Παρακαλώ αν είσαστε κάτω των δεκατριών να σταματήσετε την ανάγνωση. Αν είστε πάνω από τεσσάρων πατήστε το λινγκ για την συνέχεια. Ευχαριστώ.