telos panton


Ήταν η θάλασσα στα μάτια του
και τα βουνά στο πρόσωπό του

Είχα καταπιαστεί έναν καιρό να ζωγραφίσω τον χριστό (παραπάνω το έργο που βλέπεται οπος ήταν, ατελείωτο, πριν γνωρίσω το Δημήτρη)
τον δικό μου χριστό όπως εγώ ήθελα να βλέπω την ζωγραφιά του, ο Δημήτρης με βρήκε μπροστά στον πίνακα με διάφορες φωτογραφίες, απ την σενδόνη απ τους Εσαίους απ τους Βυζαντινούς , τους Καθολικούς από όπου τελοσπάντον παρουσίαζαν την εικόνα του .
Έκανα την ζωγραφιά μου χωρείς εξαιρέσει καμιάς εκδοχής για το πως οι διάφοροι καλλιτέχνες είχαν παρουσιάσει το πρόσωπο του, και τότε πρόσεξα το πρόσωπο του Δημήτρη
-Έχεις καμιά δικιά σου φωτογραφία μαζί; ρώτησα,με κοίταξε και γέλασε,
-Ναι έχω, είπε απλά και έβγαλε μια απ την τσέπη του.
Ο Δημήτρης ... δεν μιλούσαμε πολύ ούτε είχε κάποιον ιδιαίτερο μαγνητισμό ήταν η προσωποποίηση της απλότητας, μπορούσες εύκολα να τον ξεχάσεις όσο εύκολα χαιρόσουν που τον έβλεπες. Τα λόγια του ήταν λίγα ξεκάθαρα και γύρο απ το αντικείμενο της όποιας συζήτησης. Το ντύσιμό του το ίδιο...
-Ότι θυμάμαι από εσένα τους βοστρύχους των σκούρων μαλλιών σου κι αυτή την θάλασσα , τα μάτια σου
Ότι θυμάμαι από αυτό το συναπάντημα ήταν η Ειρήνη
Χωρείς ιδιαίτερες κατευθύνσεις, προσανατολισμένος στην αγάπη αυτών που την έχουν ανάγκη...
Φαίνεται δεν ήταν καιρός για τους εναπομείναντες ολόκληρον να σε δουν και σι εκπλήρωσες στον χρόνο σου απάνω τις τελευταίες γραμμές, απαρατήρητος καλά κριμένος στο πλήθος των συναλλαγών μας... Με στα μοντέλα μας ακόμα πόσο ακόμα θα πνιγόμαστε χάνοντας τις ζωντανές συγκυρίες στα πεθαμένα μας του νου αποκυήματα, πόσο ακόμα δεν θα μπορούμε να κοιτάμε απ τες επιφάνειες πέρα και πίσω!!




Ο Δημήτρης Αγγελης καταγόταν από ένα ορεινό χωριό κοντά στα Ιωάννινα, ήταν απόφοιτος της σχολής Καλών τεχνών, συντήρησης έργων τέχνης.
Ήρθε στη Αίγινα πριν μερικά χρόνια με μια ομάδα συντηρητών έργων τέχνης με σκοπό την ανάδειξη των μηνυμάτων πού άφηναν οι ισοβίτες στα κελιά των φυλακών Αίγινας.
Ήταν πολύ αφοσιωμένος στην εργασία του που την πλαισίωνε με σημειώσεις κρατώντας ιστορικά και αρχεία προσπαθώντας να φέρει στην επιφάνεια όλο το δράμα που περνούσαν οι κρατούμενοι .
Επίσης συμμετείχε ενεργά σε εκδηλώσεις για τις συνθήκες ζωής των κρατουμένων στην χώρα μας.
Δεν σταματούσε την μάθηση και πρόσφατα είχε δώσει εξετάσεις για να επεκτείνει τις σπουδές του .
Ήταν ευχάριστος συνομιλητής και όλους τους τρόπους του, τους συνόδευε η απλότητα και η ειλικρίνεια . Ήταν αυτό που λέμε καλός άνθρωπος...
Στην Αίγινα συζούσε με μια αξιόλογη ζωγράφο.
Η ήσυχη ζωή του νησιού και οι φίλοι που βρήκε εδώ στην Αίγινα,τον κράτησαν κοντά μας μέχρις εκείνη την στιγμή που μας άφησε για πάντα.
Έφυγε όπως ήρθε απλά, αφήνοντας στα μάτια μας λίγα δάκρυα και πολλά ερωτήματα στην καρδιά μας

ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΔΙΑΦ[Ω]ΡΑ

Είδηση: Ο συντάκτης του politismikidiafora dimitris έφυγε απ την Ζωή απροσδόκητα σε ηλικία 33 χρονών περίπου, αυτό το γεγονος είναι μια μεγάλη απώλεια για μας τους προσωπικούς φίλους του και για τον χώρο των bloggers

........................................


ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΔΙΑΦ[Ω]ΡΑ
Το ευφυέστατο λογοπαίχνιο του Ζακ Ντεριντά με τις λέξεις difference – differance μεταφράστηκε στα ελληνικά ως διαφορά-διαφωρά , που σημαίνει πως το ίδιο δεν είναι ίδιο εκτός εάν… Σε αυτό το Blog θα καταπιαστώ με θέματα πολιτισμικά που αφορούν την ιστορία , τη λογοτεχνία, τις τέχνες και γενικότερα τον πολιτισμό, μέσα από το καλειδοσκόπιο της αποδόμησης, επιχειρώντας να καταδείξω τη διαφωρά.
http://politismikidiafora.blogspot.com/

ΠΛΩΤΙΝΟΣ και η τελειότητα του όντος

... "..Βασική ιδέα του Πλωτίνου για τον κόσμο της πραγματικότητος είναι η διάκριση του τελευταίου αυτού σε τρία επίπεδα, μεταξύ των οποίων υπάρχει συνεχής ροή επικοινωνίας που τους εξασφαλίζει μιαν αδιάσπαστη ενότητα. Τα επίπεδα αυτά, που ο Πλωτίνος τα ονομάζει "υποστάσεις", καθόσον το ένα υφίστατε στο άλλο, καθόσον το ένα υπο-στηρίζει το άλλο, είναι τρία: το εν, ο νους, και η ψυχή. Μεταξύ τους υπάρχει μια οντολογική ιεράρχηση, υπό την έννοιαν ότι η μια υπόσταση δεν προηγείται μόνο χρονικώς της άλλης, αλλά είναι, επίσης, η δημιουργική αιτία και, συγχρόνως, ο λόγος ύπαρξης της άλλης υπόστασης.
..Ειδικότερα, η ανώτατη οντότητα στην ιεραρχία της πραματικότητας είναι του εν, το οποίο ταυτίζεται με το ύψιστο αγαθό και τον θεό. Είναι η πρώτη αρχή από την οποίαν προήλθαν τα πάντα. Υπερέχει όλων των όντων, καθόσον, κατ'αντίθεσιν προς αυτά, που είναι σύνθετα κα χαρακτηρίζωνται από την πολλαπλότητα, εκείνο κλείνει μέσα του την απόλυτη, την αυθεντική ενότητα και απλότητα, πράγμα που το κάνει αύταρκες και τέλειο. Κάτι που είναι σύνθετο δεν μπορεί να είναι, κατ΄ανάγκην τουλάχιστον, τέλειο, γιατί, καθώς η προβαλλόμενη τελειότητα του εξαρτάται από τα συστατικά του, αν απωλεσθεί κάποιο από αυτά, θα χαθεί μαζί και η τελειότητα του πράγματος αυτού. Συγχρόνως, το εν δεν έχει όρια, είναι άπειρο, απροσδιόριστο.

..Η άποψη αυτή του Πλωτίνου φαίνεται ν'αντιφάσκει προς την παραδοσιακή εκείνη αντίληψη των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, σύμφωνα με την οποίαν η τελειότητα ενός όντος είναι συνυφασμένη με τον αυστηρό καθορισμό των ορίων της.
Ο Παρμενίδης, ορισμένως, υποστήριζε ότι μια οντότητα χωρίς όρια, αόριστα σχηματισμένη είναι ελαττωματικη. Και ο Πλάτων, αργότερα, και οι πνευματικοί επίγονοί του αντιδιέστειλαν το ον προς το γίγνεσθαι. Το ον έχει σαφή και καθαρά όρια. Το γίγνεσθαι, όντας σε ακατάπαυστη ροή, χασρακτηρίζεται από εγγενή απειρία και απροσδιοριστία των μορφών του.
Το ον είναι τέλειο, το γίγνεσθαι όχι.
Για τον Πλωτίνο, το εν, ασφαλώς ως εκ της απειρίας του, δεν θα ήταν τέλειο, αν ήταν ον.
Αλλά το εν δημιούρησε το ον και, πέρα από το γεγονός ότι ο δημιουργός δεν μπορεί να εξισωθεί με το δημιουργημά του, "δημιουργώντας το το άφησε έξω από τον εαυτό του"
Το εν δεν ταυτίζεται με το ον, αλλά το υπερβαίνει. Ως εκ τούτου, η τελειότητά του δεν μπορεί να εκτιμηθεί με τα μέτρα του όντος. Έτσι, κατ΄αντίθεσιν προς μιαν οντότητα που έχει ανάγκη από σαφή μορφή και όρια για να μην είναι ελλιπής, το εν, μολονότι άπειρο, είναι τέλειο, επειδή, ως απολύτως απλό και αύταρκες, δεν έχει ανάγκη από όρια."
ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Ν. ΠΕΛΕΓΡΙΝΗΣ
"ΜΑΓΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΛΩΤΙΝΟΥ
Εκδ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Ikaria 329 και ο Πλωτίνος 204, 205,μετά Χριστόν


Ikaria 329
Originally uploaded by isl_gr
ap ta pio omorfa


Ο ΠΛΩΤΙΝΟΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΧΗΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ
"..Οι απαρχές του κόσμου, μέσα στον οποίον οι αλχημιστές
της Αναγέννησης άσκησαν την μαγική τους τέχνη, τοποθετού-
νται γύρω στον τρίτο μετά Χριστόν αιώνα.Θεμελιωτές του, ο
Πλωτίνος και μια σείρα άλλων φιλοσόφων, που, ακολουθω-
ντας τον, δημιούργησαν την νεοπλατωνική παράδοση, με την
οποίαν ιστορικά έκλεισε ο κύκλος της αρχαίας ελληνικής
φιλοσοφίας, στης οποίας την θέση αναπτύχθηκε η δύναμη της
μαγείας. Επρόκειτο για πρόσωπα ιδιόρρυθμα. Ετσι, ο Πλω-
τίνος φαινόταν να αισθάνεται ντροπή που είχε σώμα."

...συνεχειζεται
"...Συγκεκριμένα, όπως θα δούμε παρακάτω, κατά τον Πλωτίνο, κάθε οντότητα διακρίνεται σε δυο επιπεδα, κυριαρχείται από δυο αντίρροπες μεταξύ τους τάσεις. Ετσι, λοιπόν, και το ανθρώπινο ον "χωρίζεται σαφώς σε δυο τμήματα: στον αληθινο εαυτό μας, που είναι η λογική πλευρά μας, και στην κατώτερη φύση μας, που είναι ο συνδιασμός σώματος και ψυχής, το άλογο μέρος του εαυτού μας".
Από τα δυο αυτά επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης, κατά τον Πλωτίνο, μόνο στην κατώτερη φύση της, στην άλογη έκφανση της ψυχής μας, μπορεί ν'ασκηθεί η μαγεία -σε τέτοιον βαθμό, μαλιστα, που να την σκοτώσει κιόλας. Αντθέτως, η ανώτερη διάσταση της ανθρώπινης ύπαρξης, η λογική συμπεριφορά της, μένει αλώβητη σε κάθε είδους μαγικές επιρροές.
Έτσι, αν ο άνθρωπος κατορθώσει να συγκεντρωθεί στην ανώτερη έκφανση της ύπαρξης του, στην λογική περιοχή της ψυχής του, τότε η δύναμη της μαγείας(*) δεν φτάνει να τον αγγίξη.
...
...Συγκεκριμένα, (ο Πλωτίνος) υιοθέτησε την αντίληψη των στωικών φιλοσόφων(*) ότι η φύση ολόκληρη είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που προέκυψε και αναπτύχθηκε από, ό,τι εκείνοι ονόμαζαν, "σπερματικούς λόγους"(*).Προέκταση της ιδέας του φυσικού κόσμου ως ζωντανού οργανισμού ήταν η αντίληψη των στωικών φιλοσόφων για την κοσμική συμπάθεια, την οποίαν, επίσης, ασπάστηκε ο Πλωτίνος.
Αν, δηλαδή, ο κόσμος είναι ένας ζωντανός οργανισμός, τότε οτιδήποτε συμβαίνει σε καποιο σημείο του θα πρέπει να προκαλέσει ανάλογη αντίδραση σε κάποιο άλλο σημείο του -όπως, όταν για παράδειγμα, κτυπήσει κανείς το δάκτυλο του, ο πόνος, που προκαλείοται εκεί, εκδηλώνεται σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος του, στον εγκέφαλό υου.
Βάσει της συμπαθείας που διέπει το ζωντανό σύμπαν, υφίσταται σ'αυτό "μια συμφωνία μεταξύ όμοιων δυνάμεων και μια αντίθεση μεταξύ ανόμοιων δυνάμεων".
...
ΜΑΓΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Ν. ΠΕΛΕΓΡΙΝΗΣ
ΕΚΔ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΜΑΤΑΘΑΝΑΤΙΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣαπόσπασμα ερμικών κειμένων

"..-Δεν πεθαίνουν, πατέρα, τα ζωντανά όντα στον κόσμο, μολονότι αποτελούν τμήματα του κόσμου;
..-Σώπα παιδί μου, γιατί κινδυνεύεις να παραπλανηθείς από την ονομασία του φαινομένου.
Τα ζωντανά όντα δεν πεθαίνουν΄ απλώς, καθώς είναι σύνθετα σώματα, διαλύονται. Η διάλυση δεν είναι θάνατος, αλλά διάλυση ενός μείγματος. Και αν πρόκειται να διαλυθούν, δεν καταστρέφονται, αλλά ανανεώνονται. Τι είναι, στ΄ αλήθεια, η ενέργεια της ζωής; Δεν είναι κίνηση; Ή τι υπάρχει στον κόσμο που μένει ακίνητο; Τίποτε, παιδίμου.
..-Αλλά, πατέρα, η γη τουλάχιστον δεν φαίνεται να είναι ακίνητη;
..-Όχι, παιδί μου. Κατ΄ αντίθεσιν προς όλα τα όντα, ούσα σταθερή, αυτή υπόκειται σε πλήθος κινήσεων. Δεν θα ήταν ανόητο να υποτεθεί ότι η τροφός όλων όντων θα πρέπει να είναι ακίνητη, αυτή που γεννάει όλα τα πράγματα;
Χωρίς κίνηση, πράγματι, είναι αδύνατον εκείνο που γεννάει να γεννήσει οτιδήποτε ...Μάθε, λοιπον, παιδί μου, ότι όλα τα πράγματα στον κόσμο, μηδενός εξαιρουμένου, βρίσκονται εν κινήσει, είτε ελαττούμενα είτε αυξανόμενα. Και ότι εκείνο που βρίσκεται σε κίνηση, βρίσκεται στην ζωή, χωρίς να είναι ανάγκη κάθε ζωντανό ον να διατηρεί την ταυτότητά του.
Χωρίς αμφιβολία, παιδί μου, ο κόσμος, όταν τον δεις στο σύνολο του είναι ακίνητος, αλλά τα μέρη του βρίσκονται όλα σε κίνηση, χωρίς, ωστόσο, τίποτε να χάνεται ή να καταστρέφεται."
ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ Ν. ΠΕΛΕΓΡΙΝΗΣ
Απ το βιβλίο του ΜΑΓΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ
Εκδόσεις "ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ"

4. ΜΑΓΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΊΩΣΗ

.."Ο αληθινός χαρακτήρας των κενών ντάρμας προσδιορίζεται
περαιτέρω από έναν αριθμό παρομοιώσων οι οποίες απαντώνται
πολύ συχνά σ΄αυtές τις Σούτρες.


...................................83
..Σουμπούτι: Πώς ένας Μποντισάττβα(*) έρχεται στη γνώση των πέντε αρπακτικών σκάντας (*) όταν εξασκεί τον εαυτό του στη βαθιά Σοφία της Τελειότητας;
..Ο Κύριος: Έρχεται στη γνώση των πέντε σκάντας (α,β,γ,δ,ε,) όταν γνωρίζει, σύμφωνα με την αλήθεια, 1) ποια είναι τα χαρακτηριστικά σημεία των σκάντας, 2) πώς αυτά παράγονται και πώς σταματούν 3) τι εννοούν με το Ως-Έχει τους.

..1) Η μορφή (α)
είναι σαν μια μάζα αλοιφής δεν έχει στερεότητα, είναι γεμάτη ρωγμές κα οπές και δεν έχει ουσιώδη εσωτερικό πυρήνα.
Το άίσθημα (β)
είναι σαν μιά φυσαλίδα, η οποία γρήγορα ανεβαίνει και γρήγορα εξαφανίζεται, και δεν έχει διάρκεια συντήρησης.
Η αντίληψη (γ)
είναι σαν ένας αντικατοπτρισμός.
Οπως σε μια αντικατοπτριζόμενη δεξαμενή δεν μπορεί να βρεθεί ούτε μια μια σταγόνα νερού, (έτσι ακριβώς δεν υπάρχει τίποτε το ουσιαστικό σ΄αυτό το οποίο είναι αντιληπτο).
Οι παρορμήσεις (τα ορμέμφυτα) (δ)
είναι σαν τον κορμό ενός μπανανόδεντρου των Αντιλλών. Όταν αφαιρείς τα φύλλα του περικαλύμματος του ένα προς ένα, δεν απομένει τίποτε, και δεν μπορείς να πιάσεις κάποιον εσωτερικό πυρήνα .
Η συνείδηση (ε)
είναι σαν μια μασκαράτα΄ όπως όταν μαγικά δημιουργημένοι στρατιώτες, πλασμένοι ως διά μαγείας από ένα μάγο, φαίνονται να βαδίζουν μέσα στους δρόμους.

..2) Ο Μποντισάττβα γνωρίζει με την παραγωγή των σκάντας όταν γνωρίζει ότι αυτά δεν προέρχονται από πουθενά, (μολονότι αυτά φαίνονται να εκδηλώνονται πράγματι ενώπιον του). Επίσης γνωρίζει με σοφία το σταμάτημα των Σκάντας όταν γνωρίζει ότι αυτά δεν πηγαίνουν πουθενά, (μολονότι αυτά φαίνονται να χάνονται εξαφανιζόμενα όλα μαζί).

..3) 0 Μποντισάττβα αντιλαμβάνεται σύμφωνα με την αλήθεια, αυτό το οποίο μπορεί να γνωσθεί το Ως-Έχει των πέντε σκάντας, στο οποίο δεν υπάρχει παραγωγή ή σταματημός, πηγαιμός ή ερχομός, βεβήλωση ή εξαγνισμός, αύξηση ή μείωση. Αυτό το ως Έχει ποτέ δεν προδίδει τη φύση του, και γι'αυτό είναι που ονομάζεται "Ως-Έχει". Σ'αυτό δεν υπάρχει διαστρέβλωση και είναι και γι΄αυτό επίσης που ονομάζεται "Ως-Έχει".

III.ΤΟ ΦΥΣΙΚΌ ΚΑΙ ΤΟ ΝΤΑΡΜΙΚΌ ΣΏΜΑ ΤΟΥ ΒΟΎΔΔΑ

..........s108
"..Ο Κύριος : Εκείνοι οι ο ποίοι με βλέπουν ΄από τη μορφή μου,

και κείνοι οι οποίοι με ακολουθούν από τη φωνή
μου,
έχουν εμπλακεί σε λανθασμένες προσπάθειες
αυτοί δεν θα με δούν,
Από το Ντάρμα (*) πρέπει κανείς να βλέπει το
Βούδδα, (*)
γιατί τα σώματα του Ντάρμα είναι οδηγοί.
Ακόμη, η αληθινή φύση του Ντάρμα δεν μπορεί
να διακριθεί,
και κανείς δεν μπορεί να την συνειδητοποιήσει
σαν ένα αντικείμενο.

..........s109
..........s110...Σάκρα:..."Τα σώματα του Ντάρμα είναι οι Βούδδας, οι Κύριοι, (*)
Αλλά, δεν πρέπει να σκέφτεστε μοναχοί, ότι αυτό το υποκειμενικό σώμα είναι το σώμα μου. Εσείς μοναχοί, πρέπει να με δείτε από την πραγματοποίηση του σώματος του Ντάρμα!"...
Αλλά αυτό το σώμα του Ταθαγκάτα (*)πρέπει να βλέπεται σαν προερχόμενο από το όριο της πραγματικότητας, δηλαδή τη Σοφία της Τελειότητας.

..........s111
Ntarmonghata: ... Εξίσου ανόητοι είναι όλοι εκείνοι οι οποίοι προσκολλώνται στον Ταθαγκάτα μέσα απο τη μορφή και τον ήχο, και οι οποίοι κατά συνέπεια φαντάζονται την προσέλευση και την αποχώρηση ενός Ταθαγκάτα. Γιατί ένας Ταθαγκάτα δεν μπορεί να βλέπεται (ή να αντιμετωπίζεται) από τη σωματική του μορφή. Τα ΣΏΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΤΆΡΜΑ είναι οι Ταθαγκάτας.

.........s112
..Ο Κύριος : Τι νομίζεις Σουμπούτι, μπορεί να αναγνωρίζεται ο Ταθαγκάτα απο την κατοχή των σημείων (του);
Subuti: Όχι, πράγματι Κύριε. Γιατί αυτό που έχει κηρυχτεί από τον Ταθαγκάτα σαν η κατοχή των σημείων, αυτό στην πραγματικότητα είναι μια μη-κατοχή των μη-σημείων.
..Ο Κύριος: Οπουδήποτε υπάρχει μια κατοχή των σημείων, υπάρχει απάτη. Οπουδήποτε υπάρχει μια μη-κατοχή των μη-σημείων, υπαρχει μη-απάτη. Γι΄αυτό το λόγο ο Ταθαγκάτα πρέπει να αναγνωρίζεται από τα μη-σημεία σαν σημεία.
...........................................
(*)Tathagata (Θ. de dzhin gshegs pa): Ο Φωτισμένος. " Εκείνος που βάδισε ολόκληρο το διάστημα του δρόμου προς τη φώτιση " Μια άλλη έκφραση της Βουδδικής κατάστασης. Ένα πρώσοπο που έφθασε "εκεί" (tathata), στην απόλυτη πραγματικότητα και κατά συνεκδοχή, ο Απελθών και ο Ερχόμενος.
(*)Buddha (Θ. sangs-rgyas): Το φωτισμένο Όν. Το ον το οποίο έχει αφυπνισθεί από το βαθύ λήθαργο της Άγνοιας.
ΣΜΤ Ε. Λιακόπουλος

Το "εγώ" και η ανάσταση απο αυτό το 'ΕΓΩ'



Το "Περασμα" του Trynga Tylku


..Διάφορες μαρτυρίες υπάρχουν για όποιον σκέπτεται τη μας συμβαίνει μετά θάνατο. Εδώ μας περιγράφει.."Την εμπειρία αυτή (...) με εντυπωσικό τρόπο ο Trungpa Tulku ως εξής: "Την πρώτη φορά που βγαίνεις από την ασυνείδητη πια κατάσταση του σώματος, έχεις μια οπτική εμπειρία που είναι λεπτομερής και ακριβής και καθαρή, φωτεινή και τρομοκρατούσα.

Είναι σα να βλέπεις "ένα αντικατοπτρισμό πάνω σε μια κοιλάδα την άνοιξη" και την ίδια στιγμή "ακούς έναν ήχο που μοιάζει σα να ρίχνονται χίλια αστραπόβροντα μαζί".
Στο νοητικό όμως επίπεδο υπάρχει μια χαλαρότητα και ένα αίσθημα αποκόλλησης, ενώ
συγχρόνως υπάρχει μια υπερφόρτωση από ευφυΐα, σαν το άτομο να έχει ένα κεφάλι χωρίς σώμα, ένα τεράστιο κεφάλι που κολυμπάει στο χώρο. Έτσι η πραγματική εμπειρία στο Bardo (ενδιάμεση κατάσταση, πέρασμα απ την ζωή στον θάνατο)που σε προετοιμάζει για να δεχτείς τα οράματα των Tathagata (*) είναι καθαρή και ευφυής και φωτεινή και παράλληλα είναι απρόσιτη και ανέγγιχτη, δεν ξέρεις που ακριβώς βρίσκεσαι εσύ ο ίδιος.
Και αυτή η αισθησιακή εμπειρία, συμβαίνει επίσης στο χώρο της ακοής: Ακούς ένα βαθύ ήχο σα να βρυχάται, που είναι κάτι σαν υπόκρουση που κάνει τη γη να τρέμει, αλλά παράλληλα αισθάνεσαι ότι τίποτα δε δονείται. Παρόμοιες εμπειρίες μας συμβαίνουν και στη ζωή, αν και η απουσία του σώματος κάνει τις εμπειρίες αυτές εδώ στο Bardo πιο καθαρές και παραισθησιακές.
Στις καταστάσεις της ζωής, δεν υπάρχει το ακραίο φαινόμενο μιας οφθαλμαπάτης, αλλά υπάρχει μια βασική ποιότητα ερήμωσης, αποχαύνωσης και σωματικού τρόμου, όταν το άτομο αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι δεν υπάρχει κάποιος χώρος στήριξης όσον αφορά το "εγώ" του. ..Αυτή η ξαφνική αίσθηση έλλειψης του εγώ, είναι που προκαλεί ένα βαθύ αυγκλονισμό"

........................................................

..Όλα είναι δυνατά και ίσως όσοι είχαν κάμει τα πρέποντα εν ζωή, να περάσουν χαρούμενα αυτό το τρομακτικό μεσοδιάστημα , που μάλλον θα διαρκεί μέχρι να εξαφανιστεί και η τελευταία τους τρίχα.
Κανείς όμως από όλους αυτούς, δεν θα καταλάβει ότι η ύπαρξη είναι ποιο σοφή από κάθε λογής ανθρώπινα τεχνάσματα. Είναι οδυνηρό σε όσους εναπόθεσαν όλες μα όλες τους τις ελπίδες σε ένα αγώνα, σ' αυτή τη ζωή, για να επιτύχουν μια αξιοπρεπή θέση στην επόμενη, γιατί ενώ παιδεύτηκαν σαν άτομα, περνούν στον κόσμο τις ολοκληρωτικής διάλυσης κάθε ατομικότητας!

ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΕΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ Nikolai Berdaev


"..Η ΑΠΟΡΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΕΙ το φαινόμενο της ζωής και του θανάτου είναι υπαρξιακή και πανανθρώπινη και διχάζει κυριολεκτικά τον κόσμο. Γι'αυτό και εκφέρεται κυρίως με μορφή διπολική: Ο πάνω κόσμος και ο κάτω κόσμος, το εδώ και το υπερπέραν, το μηδέν και η αθανασία.
..Από την μεταφυσική αυτή αγωνία με τις ποικίλες της παραλλαγές, θα εστιαστούμε μέσα απ' αυτό το βιβλίο, (η ΘΙΕΤΙΑΝΗ ΒΙΒΛΟΣ των ΝΕΚΡΩΝ,εκδ. ΕΣΟΠΤΡΟΝ) στην ελπίδα που παρέχει η πίστη στη συνέχεια του όντος με τη μορφή της "ψυχής" ή κάποιας μορφής "συνείδησης" που επιβιώνει μετά θάνατο.

..Κι όπου γίνεται δεκτό αυτό το είδος της επιβίωσης δύο τουλάχιστον ποιότητες συνέχειας αντιπροσφέρονται: Το βασσίλειο του Φωτός και της Ευδεμονίας και το Βασίλειο του Σκότους και των Βασάνων.
..Αλλά οι παραλλαγές και οι αποκλίσεις παρασύρουν πια τή γενική και βαρειά απορία που αυτοπαγιδεύεται και αναλύεται σε ελαφρότερα ερωτήματα: Αν επανέρχεται η ψυχή σε ανθρώπινη ή σε άλλες γήινες σαρκικές μορφές ή έλκεται οριστικά προς την αντίπερα όχθη΄ αν η καταγωγή της είναι "Θεία" και σε καταφατική περίπτωση αν μετέχει στην υπερβατική διαδικασία ή απλά την παρακολουθεί' και τελικά ποιός είναι ο λόγος για τον οποίο κατέρχεται στο βασίλειο των θνητών και στο φθαρτό υλικό κόσμο.

.."

Π.Π.sutra69

"..Ο Κύριος: Έτσι είναι Σουμπούτι. Βέβαια, δεν υπάρχει αύξηση η ελάττωση μιας τέλειας οντότητας. 'Ενας Μποντισάττβα ο οποίος εφαρμόζει την Τέλεια Σοφία, ο οποίος αναπτύσει την Τέλεια Σοφία, και ο οποίος είναι δεξιοτέχνης στα μέσα (για την επίτευξη), προφανώς δεν σκέυτεται ότι "αυτή η τελειότητα της προσφοράς (του δίδειν) αυξάνεται ή ελαττώνεται". Αλλά γνωρίζει ότι "αυτή η τελειότητα της προσφοράς είναι μόνο μια λέξη". Όταν αυτός δίνει ένα δώρο, το αφιερώνει στην υπέρτατη φώτιση όλων των όντων, στις πνευματικές δραστηριότητες, στις παραγωγές της σκέψης, στις ρίζες του καλού το οποίο συνεπάγεται σ'αυτή την πράξη της προσφοράς (του δίδειν). Αλλά (επίσης) αφιερώνει τα δώρα του μ' έναν τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνεται σεβαστή η αληθινή πραγματικότητα της πλήρους φώτισης.
Και εισπράττει καρά τον ίδιο τρόπο, ώστε επωμίζεται τις ηθικές υποχρεώσεις, όταν εξασκεί τη σθεναρότητα, όταν εισέρχεται μέσα στις εκστάσεις, όταν εφαρμόζει την Τέλεια Σοφία, όταν αναπτύσσει την Τέλεια Σοφία.
.


..""

Π.Π. s125

...Εχουν υπερνικήσει τα δόρατα και τα βέλη της δικής τους απληστίας, μίσους και παραίσθησης και έχουν μάθει να υπερνικούν επίσης τα δόρατα και τα βέλη της απληστίας, του μίσους και της παραίσθησης των άλλων...

IV ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ SUT/55

...(συνέχεια)
..Δεν παρακωλύει την κενότητα , γιατί όλα τα ντάρμας είναι κενά και η κενότητα δεν παρακωλύει την κενότητα.

..Θα διεισδύσει μέσα στην κενότητα, μέσα από την εκπλήρωση της κενότητας των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του σημείων.
..Θα πραγματοποιήσει το απροσδιόριστο (κατά λέξη: το χωρίς σημεία, Signless)μέσα από τη μη-προσοχή για όλα τα σημεία.
..Θα γνωρίσει αυτό που είναι χωρίς επιθυμίες, μέσα από το γεγονός ότι δεν θα προκληθεί σ΄αυτόν καμιά σκέψη που να αφορά τον τριπλό κόσμο.
Κερδίζει την τριπλή τέλεια αγνότητα, μέσα από την εκπλήρωση των δέκα οδών της υγιούς δράσης.
Είναι γεμάτος έλεος και συμπάθεια προς όλα τα όντα, σαν ένα αποτέλεσμα του γεγονότος ότι ο Μποντισαττβα αυτός, έχει ήδη αποκτήσει τη μεγάλη συμπάθεια.

..Δεν περιφρονεί κανένα ον, σαν αποτελέσμα της εκπλήρωσεις της φιλικότητας του.
Έχει μια όραση της ομοιότητας όλων των ντάρμας, γιατί δεν προσθέτει τίποτε σ'αυτά και δεν αφερεί τίποτε από αυτά.
Διεισδύει μέσα στην πραγματικά αληθινή αρχή, μέσα από τη διείσδυση του στη μια μια αρχή όλων των ντάρμας' μια μη-διείσδυση.
Κερδίζει την υπομονετική αποδοχή του γεγονότος ότι όλα τα ντάρμας είναι αδημιούργητα, δεν σταματώνται και δεν τίθενται μαζί.
Έχειμια γνώση της μη-παραγωγής, που αφορά το αδημιούργητο του ονόματος και της μορφής.
Κερδίζει την εξήγηση της μιας μοναχικής αρχής, δηλαδή μια καθ΄έξιν απουσία όλων των εννοιών της δυαδικότητας.
Ξεριζώνει το κατασκευαστικό περίβλημα από όλα τα ντάρμας, μέσα από τη μη-χωριστικότητα του για ολα τα ντάρμας.
..Αποστρέφεται τις (διάφορες) απόψεις, δηλαδή τις απόψεις που κρατιώνται στο επίπεδο των Οπαδών και των Πρατυεκαβούδας. (Pratyeka Buddha Απομονωμένος Βούδδας. Αυτός που επιδιώκει τη φώτιση, χωρίς Δάσκαλο και μακρυά από τον κόσμο.)
Αποστρέφεται από τις μολύνσεις, με το σβύσιμο όλης της βρωμιάς και των καταλοίπων που σχετίζονται με αυτές.
Φτάνει στο στάδιο όπου η γαλήνια απόλυτη αταραξία και η βαθιά γνώση είναι σε ισορροπία, δηλαδή στη γνώση της γνώσης όλων των τρόπων.

Ο νούς του είναι τελείως εξημερωμένος, γιατί δεν βρίσκει απόλαυση σε τίποτε που να ανήκει στον τριπλό κόσμο.
Ο νους του είναι πλήρως κατευνασμένος από τον εσωτερικό σχεδιασμό των έξι αισθητηριακών ικανοτήτων.

Η γνώση του είναι απαρεμπόδιστη, σαν αποτέλεσμα της απόκτησης του Βουδδικού οφθαλμού από αυτόν.
Γνωρίζει τις περιστάσεις που είναι κατάλληλες για να δείξει τρυφερότητα, σαν αποτέλεσμα της ομοιόμορφης εχεφροσύνης του που αφορά καθετί που ανήκει στα έξι αισθητηριακά πεδία.
Μπορεί να πάει, σε οποιοδήποτε βασίλειο που θα ευχόταν να πάει, γιατί μπορεί να εκθέσει την προσωπικότητα του μ'έναν τρόπο ο οποίος ταιρίαζει (πάντοτε) με κάθε συνάθροιση στην οποία θα μπορούσε να εισχωρήσει.
PRAZNA PARAMITA Δρ. ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΚΟΝΤΖΕ
Ελληνική απόδοση - Επιμέλεια: ΦΙΛΗΜΩΝ Π. ΠΩΣΣΗΣ
ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 1988
...

και μη χοιρότερα


Πρέπει να υπάρχει κάποια εξήγηση, ίσος τα θέματα να σας πέφτουν λήγω βαριά, συμφωνώ, αφορούν ανθρώπους λίγους, όμως από όλων τον κόσμο. ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΛΟΚ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΣΎΝΟΡΑ ΠΑΡΌΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΡΓΕΊ.
Έχοντας υπ όψη τις ανάγκες τις ανθρωπότητας πια, και όχι αυτές κάποιου λαού έστω περιούσιου, πηγαίνουμε πίσω όσο ποιο πολύ γίνεται για να μη αμφισβητηθεί καμιά παράδοση καμιά κληρονομιά από κάθε κομμάτι της γης, μα καθαρισμένες από τις αυταπάτες και τις δεισιδαιμονίες τους οι παραδώσεις, να αποτελέσουν το στήριγμα τις περιόδου που διανύουμε. Παρότι οι πόλεμοι των φατριών συνεχίζονται (δεν νομίζω ότι θα σταματήσουν ποτέ) εντούτοις τείνουν να απογυμνωθούν από κάθε σοβαροφανές κριτήριο που τις στηρίζει (πχ η βεντέτες και οι αντεκδίκησις υποχωρούν και εξαφανίζονται μπρος στα τρομακτικά φαινόμενα που συρρικνώνουν την δύναμη και την αντοχή του πλανήτη μας)...
Που αλήθεια νομίζεται ότι στηρίζονται όλα αυτά?
.. Εδώ έρχεται η απάντηση σε όποιον ρωτήσει "Γιατί"?
Γιατί εδώ είναι παγκόσμιος ιστός κι όσο υποστηρίζεται απ το παγκόσμιο εμπόριο
άλλο τόσο αποτελεί και την ενότητα μέσα απ την επικοινωνία,των ανθρώπων που μυστικά και βαθιά υπηρετούν την χαρά και την ευημερία όλων των όντων.
Σε εσάς λιπών που έχετε κατανοηση το ως έχει αυτού του κόσμου και που ενδιαφέρεστε να μοιραστείτε αυτήν Ειρήνη σας δηλώνω ότι πρώτα απ όλα χρειάζεται να την έχετε, να την ζείτε, γινωμένοι εσείς αυτή η Ειρήνη!

ΌΣΟΙ ΛΙΠΏΝ ΑΓΑΠΟΎΝ ΤΗΝ ΠΑΡΆΔΟΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΊΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΊΑ
Ας αρχίσουν να επιστρέφουν τα δώρα της ύπαρξης αντί να τα παρακρατούν αφύσικα καταστρέφοντας και κάνοντας κόλαση την ζωή τους, και τη ζωή των υπόλοιπων όντων.
Επιστρέψτε ότι σας εδόθη για να μην το χάσετε με το ζόρι!
..Δεν μπορεί να είστε νέοι για πάντα γιαυτό ζήστε μέσα στο χρόνο σας ώστε και η επόμενη γενιά να ακολουθήσει το παράδειγμα σας!
..Και δεν είναι θέμα καλοσύνης μα επιτακτικής ανάγκης
Παραδεχθείτε τον χρόνο σας και απαλλαγείτε απ την αυταπάτη του θανάτου.
..Να χαίρεστε στους νέους και όχι να προσποιείσται τους νέους